لفته

لغت نامه دهخدا

( لفتة ) لفتة. [ ل ُ ف َ ت َ ] ( ع ص ) آنکه بزند ستور را و پروا نکند که کجا رسد. ( منتهی الارب ).

آن که بزند ستور را و پروا نکند که کجا رسد .

لفته از التفات می آید می گویند ملتفت هستی بمعنی توجه ، نظریایک لحظه توجه

لفته بمعنی توجه کوچک از جانب خداوند و معادل فارسی آن نظر می باشد

کسی که در انجام کاری زیاد کاهلی می کند. از لفت دادن.

توجه کردن
از التفات گرفته شده

شکوه مند😇😇😇