( لفافة ) لفافة. [ ل ِ ف َ ] ( ع اِ ) جامه بیرونی که بر پا و مرده و جز آن پیچند. ج ، لفائف. ( منتهی الارب ). || پای پیچ. پای تاوه. ( مهذب الاسماء ). || غلاف جامه و پوشش چیزی. || غلاف خوشه. ( مهذب الاسماء ). || لفاف : همه زیر کرباسها کرده بند لفافه بر او باز پیچیده چند.
نظامی.
پیکری دید در لفافه خام چون در ابر سیاه ماه تمام.
نظامی.
- لفافه کتاب ؛ پوشش آن.
فرهنگ فارسی
روی چیزی بپیچند، کارپیچ، لفائف جمع ( اسم ) ۱- پارچ. بیرونی که بر مرده و پای و جز آن پیچند کفن جمع : لفائف ( لفایف ) . ۲- لفاف : پیکری دید در لفاف. خام چون در ابر سیاه ماه تمام . ( هفت پیکر .چا. ارمغان ۱۹۸ )
فرهنگ معین
(لَ فِ ) [ ع . لفافة ] (اِ. ) پارچه ای که روی چیزی پوشند.
فرهنگ عمید
۱. آنچه روی چیزی بپیچند. ۲. آنچه چیزی در آن پیچیده شود، کارپیچ.