( لفاظة ) لفاظة. [ ل ُ ظَ] ( ع اِ ) آنچه از دهان بیرون اندازند. || سخن از دهان بیرون افتاده. لفظ. || پس مانده از هر چیزی. ( منتهی الارب ). تفاله. ثفل. کنجاره.
