لغی

لغت نامه دهخدا

لغی. [ ل ُ غا ] ( ع اِ ) ج ِ لغت. ( منتهی الارب ).

لغی. [ ل َ غَن ْ ] ( ع ص ، اِ ) لغو. سخن بیهوده. هیچکاره از هر چیزی. لغو. || خطا. لغو. || آنچه در حساب و شمار نیاید از شتربچه و گوسپند ریزه که در دیت داده شود به سبب حقارت و خردی وی. ( منتهی الارب ). لغو.

لغی. [ ل َ غَن ْ ] ( ع مص ) بیهوده گفتن. ( منتهی الارب ) ( دهار ). لغو. لاغیة. ملغاة.

فرهنگ فارسی

بیهوده گفتن . لغو

پیشنهاد کاربران

بپرس