لغوس

لغت نامه دهخدا

لغوس. [ ل َغ ْ وَ ] ( ع اِ ) گرگ. || ( ص ، اِ ) مرد سبک چست در خوردن. ( منتهی الارب ). آنکه حریص بود بر خوردن. ( مهذب الاسماء ). || مرد آزمند. || دزد بسیار فریبنده پلیدطبع. || گیاهی است که ستور چرد آنرا. || گیاه سبک و تنک. || نهال که بجنبد از تری و تازگی. ( منتهی الارب ).

لغوس. [ ل َ ] ( معرب ، اِ ) ضریر انطاکی در کلمه ارنب گوید: به زبان یونانی و فارسی ( ؟ ) ارنب را گویند. رجوع به لاغوس شود.

فرهنگ فارسی

گرگ . یا مرد چست در خوردن

پیشنهاد کاربران

بپرس