لغنون. [ ل ُ ] ( ع اِ ) گوشت پاره کرانه گردن. ج ، لغانین. ( منتهی الارب ). لغن. لغد. لغدود. || اندرون بینی و بن آن. ( منتهی الارب ). و من المصحّف اللغثون و اللغنون و اللغدود، و هو الخیشوم. ( نشوء اللغة العربیة ص 22 ).
