( لغاً ) لغاً.[ ل َ غَن ْ ] ( ع مص ) لاغیة. لغو. بیهوده گفتن و خطا کردن در سخن. ( منتهی الارب ). نافرجام گفتن. ( زوزنی ). لغاً. [ ل َ غَن ْ ] ( ع مص ) شیفتگی کردن به چیزی و آزمند آن شدن. || بسیار خوردن آب را و سیر نشدن. || آواز کردن کسی را. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
شیفتگی کردن به چیزی و آزمند شدن به آن . یا آواز کردن کسی را .
گویش مازنی
/leghaa/ دو شاخه ی چوبی به اندازه ی پارو برای جا به جایی و زیر و رو کردن دسته های گندم و جو در خرمن
