لعنه ا. [ ل َ ع َ ن َ هُل ْ لاه ] ( ع جمله فعلیه نفرینی ) لحاه اﷲ. خدای تعالی او را لعنت کند. این جمله را معمولاً در فارسی بعد از نام کفار آرند : و انوشیروان حکایت مزدک لعنه اﷲ و بدمذهبی او شنیده بود. ( فارسنامه ابن البلخی ص 86 ).
