لعن اصحاب سبت

[ویکی فقه] لعن اصحاب سبت (قرآن). اصحاب سبت گروهی از بنی اسرائیل بودند که در شهری ساحلی می زیستند و چون حرمت روز سبت و احکام و شرایع آن را نگاه نداشتند و در آن روز به صید ماهی پرداختند، مورد غضب پروردگار قرار گرفته، مسخ گشتند و به بوزینگان بدل شدند.
اصحاب سبت، مورد لعنت خداوند قرار گرفته اند همانطور که در قرآن می فرماید:... لعنآ اصحـب السبت..(ای کسانی که به شما کتاب داده شده است به آنچه فرو فرستادیم و تصدیق کننده همان چیزی است که با شماست ایمان بیاورید پیش از آنکه چهره هایی را محو کنیم و در نتیجه آنها را به قهقرا بازگردانیم یا همچنانکه اصحاب سبت را لعنت کردیم آنان را نیز لعنت کنیم و فرمان خدا همواره تحقق یافته است).
لعن مردم ایله
مردم ایله گروهی از بنی اسرائیل بودند که به دلیل عصیان و سرکشی مداوم آنان در برابر حکم خدا درباره شنبه مورد لعن حضرت داوود علیه السّلام قرار گرفتند همچنانکه قرآن می فرماید:لعن الذین کفروا من بنی اسرءیل علی لسان داود... ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون (از میان فرزندان اسرائیل آنان که کفر ورزیدند به زبان داوود و عیسی بن مریم مورد لعنت قرار گرفتند این کیفر به خاطر آن بود که عصیان ورزیده و از فرمان خدا تجاوز می کردند). از امام باقر علیه السّلام در توضیح آیه یاد شده روایت شده است: که داودعلیه السلام اهل ایله را به علت نادیده گرفتن حکم صید در روز شنبه لعنت کرد.