لعل روان

لغت نامه دهخدا

لعل روان. [ ل َ ل ِ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب لعلی انگوری باشد. ( برهان ). کنایه از شراب سرخ است. ( آنندراج ) :
لعل روان ز جام زر نوش و غم فلک مخور
زین فلک زمرّدین بهر چه مار میخوری.
خواجه سلمان ( از آنندراج ).
|| کنایه است از اشک خونین :
گر چو چنگم در بر آیی زلف در دامن کشان
از مژه یک دامنت لعل روان خواهم فشاند.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

کنایه از شراب لعلی انگوری باشد . کنایه از شراب سرخ است .

پیشنهاد کاربران

بپرس