لطفی علی عسکرزاده اردبیلی ( ۴ فوریهٔ ۱۹۲۱ – ۶ سپتامبر ۲۰۱۷ ) مشهور به لطفی زاده یا لطفی ع. زاده، ریاضی دان، دانشمند رایانه، مهندس برق و استاد علوم رایانه در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و مبدع نظریه منطق فازی و شاخه های متنوع آن بود.
... [مشاهده متن کامل]
لطفی ع. زاده از پدری ایرانی ( اردبیلی ) و مادری یهودیِ اوکراینی در باکو زاده شد و تحصیلات اولیه خود را در باکو و تهران انجام داد. او بیش از همه به خاطر طرح کردن ریاضیات فازی مشتمل بر مفاهیم مرتبط فازی همچون مجموعه های فازی، منطق فازی، الگوریتم های فازی، کنترل فازی و احتمالات فازی شناخته شده است. گفته می شود نوآوری های او، امکان پذیری یک پارادایم تازه در هوش مصنوعی را تبیین، و رئوس کلی آن را ترسیم کرده است.
وی در ۱۵ بهمن ۱۲۹۹ خورشیدی ( ۴ فوریه ۱۹۲۱ میلادی ) در باکو در آذربایجان شوروی زاده شد. پدرش «رحیم علی عسکرزاده» روزنامه نگار و بازرگان، از اهالی اردبیل و خبرنگار روزنامه «ایران» و مادرش «فانیا کوریمان» پزشک کودکان از یهودیان روس و شهروند ایران بود. لطفی تحصیلات دبستان خود را در همین شهر و به زبان روسی آغاز کرد. در زمانی که ده ساله بود، پدر و مادر لطفی، درپی قحطی و نایابی ناشی از سیاست های تعاونی سازی دوران ژوزف استالین، باکو را ترک و به ایران و شهر تهران مهاجرت کردند.
وی در تهران در مدرسه مبلغان آمریکایی شروع به تحصیل کرد و زبان انگلیسی و زبان فارسی آموخت و سپس در دبیرستان البرز ( به نام پیشین: مدرسه مسیونری پرسبیتری ) و در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در طول جنگ جهانی دوم در تهران با ارتش آمریکا همکاری داشت.
لطفی زاده در امتحانات ورودی دانشگاه تهران مقام دوم را کسب کرد. در سال ۱۹۴۲ رشته مهندسی برق را در این دانشگاه با موفقیت به پایان رساند و در دوران جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین به ایالات متحده مهاجرت کرد. در مؤسسه فناوری ماساچوست ( ام آی تی ) ادامه تحصیل داد و در سال ۱۹۴۶ درجه کارشناسی ارشد خود در مهندسی برق را دریافت نمود. به دلیل زندگی والدینش در نیویورک، از دانشگاه کلمبیا تقاضای پذیرش کرد و در مقطع دکترا با یک منصب تدریس پذیرفته شد. در سال ۱۹۴۹ فارغ التحصیل و سال بعد استادیار همان دانشگاه شد.
... [مشاهده متن کامل]
لطفی ع. زاده از پدری ایرانی ( اردبیلی ) و مادری یهودیِ اوکراینی در باکو زاده شد و تحصیلات اولیه خود را در باکو و تهران انجام داد. او بیش از همه به خاطر طرح کردن ریاضیات فازی مشتمل بر مفاهیم مرتبط فازی همچون مجموعه های فازی، منطق فازی، الگوریتم های فازی، کنترل فازی و احتمالات فازی شناخته شده است. گفته می شود نوآوری های او، امکان پذیری یک پارادایم تازه در هوش مصنوعی را تبیین، و رئوس کلی آن را ترسیم کرده است.
وی در ۱۵ بهمن ۱۲۹۹ خورشیدی ( ۴ فوریه ۱۹۲۱ میلادی ) در باکو در آذربایجان شوروی زاده شد. پدرش «رحیم علی عسکرزاده» روزنامه نگار و بازرگان، از اهالی اردبیل و خبرنگار روزنامه «ایران» و مادرش «فانیا کوریمان» پزشک کودکان از یهودیان روس و شهروند ایران بود. لطفی تحصیلات دبستان خود را در همین شهر و به زبان روسی آغاز کرد. در زمانی که ده ساله بود، پدر و مادر لطفی، درپی قحطی و نایابی ناشی از سیاست های تعاونی سازی دوران ژوزف استالین، باکو را ترک و به ایران و شهر تهران مهاجرت کردند.
وی در تهران در مدرسه مبلغان آمریکایی شروع به تحصیل کرد و زبان انگلیسی و زبان فارسی آموخت و سپس در دبیرستان البرز ( به نام پیشین: مدرسه مسیونری پرسبیتری ) و در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در طول جنگ جهانی دوم در تهران با ارتش آمریکا همکاری داشت.
لطفی زاده در امتحانات ورودی دانشگاه تهران مقام دوم را کسب کرد. در سال ۱۹۴۲ رشته مهندسی برق را در این دانشگاه با موفقیت به پایان رساند و در دوران جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین به ایالات متحده مهاجرت کرد. در مؤسسه فناوری ماساچوست ( ام آی تی ) ادامه تحصیل داد و در سال ۱۹۴۶ درجه کارشناسی ارشد خود در مهندسی برق را دریافت نمود. به دلیل زندگی والدینش در نیویورک، از دانشگاه کلمبیا تقاضای پذیرش کرد و در مقطع دکترا با یک منصب تدریس پذیرفته شد. در سال ۱۹۴۹ فارغ التحصیل و سال بعد استادیار همان دانشگاه شد.
