لُطف بَدوی، لطف الله (سنگاپور ۱۹۰۴ـ ۱۹۶۸)
مترجم، تذکره نویس، نمایش نامه نویس، پژوهشگر و شاعر پاکستانی. از دانشگاه پنجاب دانشنامۀ لیسانس و فوق لیسانس گرفت و درپی آن در دانشکدۀ شکارپور به تدریس زبان و ادبیات سندی پرداخت. در علوم تاریخ، فلسفه و کلام نیز دست داشت و به زبان های فارسی، اردو و سندی شعر می گفت. از آثارش: تذکرۀ لطفی در تاریخ شعر فارسی در سند؛ تصوف در سند به زبان سندی؛ ترجمۀ منظوم قصیدۀ برده به فارسی؛ عروس عجم؛ نمایش نامۀ میر بهرام؛ تاریخ اندلس؛ ترجمۀ منظوم جاویدنامۀ اقبال لاهوری به سندی؛ مجموعۀ کلام فارسی، سندی و اردو.
مترجم، تذکره نویس، نمایش نامه نویس، پژوهشگر و شاعر پاکستانی. از دانشگاه پنجاب دانشنامۀ لیسانس و فوق لیسانس گرفت و درپی آن در دانشکدۀ شکارپور به تدریس زبان و ادبیات سندی پرداخت. در علوم تاریخ، فلسفه و کلام نیز دست داشت و به زبان های فارسی، اردو و سندی شعر می گفت. از آثارش: تذکرۀ لطفی در تاریخ شعر فارسی در سند؛ تصوف در سند به زبان سندی؛ ترجمۀ منظوم قصیدۀ برده به فارسی؛ عروس عجم؛ نمایش نامۀ میر بهرام؛ تاریخ اندلس؛ ترجمۀ منظوم جاویدنامۀ اقبال لاهوری به سندی؛ مجموعۀ کلام فارسی، سندی و اردو.