لطف الله میثمی ( زادهٔ ۱۳۱۹ ) کنشگر سیاسی اهل ایران است. او مدیر مسئول نشریه چشم انداز ایران و عضو شورای فعالان ملی مذهبی است. میثمی فعالیت سیاسی خود را با ورود به دانشگاه در سال ۱۳۳۸ آغاز کرد.
لطف الله میثمی در روز اول آبان سال ۱۳۱۹ در اصفهان متولد شد. تحصیلات ابتدایی تا کلاس نهم را در مجموعه آموزشی قدسیه گذراند. همزمان با تحصیل سال دهم، در بازار شاگردی می کرد. بعداً تحصیلاتش را در دبیرستان هاتف اصفهان به پایان رساند. در سال ۱۳۳۸ وارد دانشگاه تهران شد، به تحصیل رشته مهندسی معدن پرداخت و سپس رشته مهندسی نفت را انتخاب کرد و در سال ۱۳۴۲ در این رشته به عنوان کارشناس ارشد فارغ التحصیل شد. او در جلسات مسجد هدایت و سخنرانی های آیت الله طالقانی شرکت می کرد. در سال ۱۳۴۵ به عنوان مهندس ارشد جذب شرکت نفت ایران شد و در جزیره لاوان مشغول به فعالیت شد. در این دوران از طرف شرکت نفت جهت کسب دوره های تخصصی به امریکا اعزام شد.
... [مشاهده متن کامل]
لطف الله میثمی در سال های قبل از انقلاب در نهضت آزادی و سازمان مجاهدین خلق عضو بود. وی از جمله افرادی است که در اردیبهشت ۱۳۴۰ در تأسیس نهضت آزادی با مهدی بازرگان، یدالله سحابی، سیدمحمود طالقانی، احمد صدر حاج سیدجوادی و… حضور داشت و به همین دلیل در سال های آغازین دهه ۴۰ چندین بار دستگیر و به زندان افتاد.
میثمی با حنیف نژاد و بدیع زادگان و سعید محسن رابطه نزدیکی داشت. او دانش آموخته مهندسی نفت از دانشکده فنی تهران و باجناق محمد حنیف نژاد است. میثمی در بهار ۱۳۴۸ به عضویت فعال مجاهدین خلق درآمد و یک بار در شهریور ۱۳۵۰ همراه با سران مجاهدین دستگیر شد. سال بعد بنیان گذاران در ۴ خرداد ۱۳۵۱ کشته شدند؛ در حالی که او همچنان در زندان های مختلف نظیر قزل قلعه، اوین، جمشیدیه، موقت شهربانی، قصر و عادل آباد شیراز دوران محکومیت خود را می گذراند تا در شهریور ۱۳۵۲ آزاد شد و مجدداً به سازمان مجاهدین که فعالیت مخفی می کردند پیوست. در جریان مبارزه مسلحانه با رژیم شاه، در شب ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۳ در حالی که در خانه ای تیمی مشغول ساختن بمب دست ساز ( صوتی ) بود، بمب در دستانش منفجر شد. بر اثر شدت جراحات وارده دست چپ او قطع و از هر دو چشمش نابینا شد و در بیمارستان توسط مأموران شهربانی و ساواک شناسایی و دستگیر و به اعدام محکوم شد، اما حکم اعدامش با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد. در حادثه انفجار سیمین صالحی هم همراه او بود که وی نیز از یک چشم نابینا شد. در این زمان میثمی در شاخه نظامی و تحت مسئولیت بهرام آرام قرار داشت. این حادثه ضربه بدی برای شاخه نظامی بود.
لطف الله میثمی در روز اول آبان سال ۱۳۱۹ در اصفهان متولد شد. تحصیلات ابتدایی تا کلاس نهم را در مجموعه آموزشی قدسیه گذراند. همزمان با تحصیل سال دهم، در بازار شاگردی می کرد. بعداً تحصیلاتش را در دبیرستان هاتف اصفهان به پایان رساند. در سال ۱۳۳۸ وارد دانشگاه تهران شد، به تحصیل رشته مهندسی معدن پرداخت و سپس رشته مهندسی نفت را انتخاب کرد و در سال ۱۳۴۲ در این رشته به عنوان کارشناس ارشد فارغ التحصیل شد. او در جلسات مسجد هدایت و سخنرانی های آیت الله طالقانی شرکت می کرد. در سال ۱۳۴۵ به عنوان مهندس ارشد جذب شرکت نفت ایران شد و در جزیره لاوان مشغول به فعالیت شد. در این دوران از طرف شرکت نفت جهت کسب دوره های تخصصی به امریکا اعزام شد.
... [مشاهده متن کامل]
لطف الله میثمی در سال های قبل از انقلاب در نهضت آزادی و سازمان مجاهدین خلق عضو بود. وی از جمله افرادی است که در اردیبهشت ۱۳۴۰ در تأسیس نهضت آزادی با مهدی بازرگان، یدالله سحابی، سیدمحمود طالقانی، احمد صدر حاج سیدجوادی و… حضور داشت و به همین دلیل در سال های آغازین دهه ۴۰ چندین بار دستگیر و به زندان افتاد.
میثمی با حنیف نژاد و بدیع زادگان و سعید محسن رابطه نزدیکی داشت. او دانش آموخته مهندسی نفت از دانشکده فنی تهران و باجناق محمد حنیف نژاد است. میثمی در بهار ۱۳۴۸ به عضویت فعال مجاهدین خلق درآمد و یک بار در شهریور ۱۳۵۰ همراه با سران مجاهدین دستگیر شد. سال بعد بنیان گذاران در ۴ خرداد ۱۳۵۱ کشته شدند؛ در حالی که او همچنان در زندان های مختلف نظیر قزل قلعه، اوین، جمشیدیه، موقت شهربانی، قصر و عادل آباد شیراز دوران محکومیت خود را می گذراند تا در شهریور ۱۳۵۲ آزاد شد و مجدداً به سازمان مجاهدین که فعالیت مخفی می کردند پیوست. در جریان مبارزه مسلحانه با رژیم شاه، در شب ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۳ در حالی که در خانه ای تیمی مشغول ساختن بمب دست ساز ( صوتی ) بود، بمب در دستانش منفجر شد. بر اثر شدت جراحات وارده دست چپ او قطع و از هر دو چشمش نابینا شد و در بیمارستان توسط مأموران شهربانی و ساواک شناسایی و دستگیر و به اعدام محکوم شد، اما حکم اعدامش با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد. در حادثه انفجار سیمین صالحی هم همراه او بود که وی نیز از یک چشم نابینا شد. در این زمان میثمی در شاخه نظامی و تحت مسئولیت بهرام آرام قرار داشت. این حادثه ضربه بدی برای شاخه نظامی بود.
