لشگون

لغت نامه دهخدا

لشگون. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان تراکمه بخش کنگان شهرستان بوشهر، واقع در 114هزارگزی جنوب خاوری کنگان ، کنار راه فرعی لار به گله دار. جلگه ، گرمسیر و مالاریائی و دارای 185 تن سکنه. شیعه ، فارسی زبان. آب آن از چاه ، محصول آنجا غلات و تنباکو و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس