لشکرگشای. [ ل َ ک َ گ ُ ] ( نف مرکب ) لشکرگشا : به تنها عدوبند و لشکرگشای.نظامی.امیر عدوبند لشکرگشای جوابش بداد از سرعقل و رای.سعدی.
