لشکرکشی بریتانیا به اسکندریه (۱۸۰۷). لشکرکشی به اسکندریه ( انگلیسی: Alexandria expedition of 1807 ) یا لشکرکشی ژنرال فریزر ( به عربی: حملة فریزر ) عملیاتی در سال ۱۸۰۷ توسط نیروی دریایی سلطنتی و ارتش بریتانیا در جریان جنگ انگلستان و عثمانی ( ۱۸۰۹ - ۱۸۰۷ ) طی جنگ های ناپلئونی برای تسخیر اسکندریه در مصر عثمانی با هدف تأمین پایگاه عملیاتی علیه امپراتوری عثمانی در دریای مدیترانه بود. این عملیات بخشی از یک استراتژی بزرگتر علیه اتحاد عثمانی و فرانسه در دوران سلطان سلیم سوم بود. [ ۳] این حمله منجر به اشغال اسکندریه از ۱۸ مارس تا ۲۵ سپتامبر ۱۸۰۷ شد. مردم اسکندریه به دلیل نارضایتی از محمدعلی پاشا، دروازه های شهر را به روی نیروهای انگلیسی گشودند و اجازه دادند یکی از آسانترین فتوحات یک شهر توسط نیروهای انگلیس در طول جنگ های ناپلئونی شکل بگیرد. با این وجود بیش از ۹۰۰ افسر انگلیسی کشته و بیش از ۵۰۰ نفر اسیر شدند، با تلاش بیش از اندازه سربازان انگلیسی، در نبردها در بندر رشید ( بندری که از ورودی نیل محافظت می کرد ) برای ادامه کار در داخل کشور، فاجعه بار بود. در نتیجه، نیروهای انگلیسی مجبور به عقب نشینی به اسکندریه شدند که در در آنجا نیز تحت محاصره قرار گرفتند. پس از عملیات بی نتیجه بریتانیا علیه نیروهای مصر و عدم توانایی جمع آوری تدارکات، نیروهای بریتانیایی مجبور به عقب نشینی شده و اسکندریه را ترک کردند، زیرا هیچ موقعیت قابل توجهی در مصر بدست نیاوردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف