لشکر ۲۷ پیاده نظام ارتش میهنی ( لهستانی: 27 Wołyńska Dywizja Piechoty ) واحدی از ارتش میهنی لهستان بود که سال ۱۹۴۴ در ناحیه وولینیا می جنگید. این واحد در ۱۵ ژانویه ۱۹۴۴ از واحدهای کوچک تر پارتیزانی که برای دفاع در برابر کشتارهای لهستانی ها در وولینیا و گالیسیای شرقی به وجود آمده بودند بر اساس الگو لشکر ۲۷ پیاده نظام لهستان در پیش از جنگ جهانی دوم تشکیل شد.
این واحد در ژانویه ۱۹۴۴ استعدادی نزدیک به ۶۵۰۰ نفر متشکل از سربازانی از کوول، لوتسک و لوتسک و پلیس های لهستانی داشت که از خدمت برای آلمان گریخته بودند. در مارس ۱۹۴۴ توان این یگان به ۷۳۰۰ سرباز، افسر و درجه دار می رسید که آن را تبدیل به یکی از قدرتمندترین گروه های پارتیزانی در اروپای مرکزی می نمود.
لشکر ۲۷ پیاده نظام در ابتدا به واحدهای محلی که در برابر کشتار لهستانی ها در وولینیا با ارتش شورشی اوکراین می جنگیدند کمک می نمود. همچنین درگیری هایی نیز با یگان های ضد پارتیزانی و واحدهای ورماخت داشت. علی رغم دستور اکید فرماندهان این لشکر و دولت در تبعید لهستان مبنی بر عدم آسیب رساندن به غیرنظامیان، بعضی از سربازان لهستانی با سوزاندن روستاهای اوکراینی و کشتن غیرنظامیان اوکراینی در وولینیا، کشتار لهستانی ها را تلافی می کردند.
در سال ۱۹۴۴ لشکر ۲۷ پیاده نظام در چند درگیری بزرگ حضور داشت که چند مورد آن با همکاری پارتیزان ها شوروی یا واحدهای در حال پیشروی ارتش سرخ بود. با رسیدن قوای ارتش سرخ به خاک لهستان از این واحد خواسته شد که به یگان های لهستانی ازتش سرخ ملحق شوند اما فرماندهان لشکر ۲۷ پیاده نظام این خواسته را رد کرده و به شیوه مبارزه پارتیزانی ادامه دادند تا آنکه در ۲ آوریل نیروهای آلمانی این یگان را در اطراف کوول محاصره کردند.
شوروی قول داده بود که به شکست محاصره لشکر ۲۷ کمک نماید اما پس از گذشت دو هفته و خلف وعده شوروی، نیروهای لهستانی محاصره را شکسته و به سمت وووداوا حرکت کردند که در این درگیری های سنگین ۱۰ تا ۵۰ درصد توان لشکر ۲۷ از دست رفت. هنگامی که باقی مانده یگان توانست خود را به خطوط ارتش سرخ برساند افسران آن توسط اِن کاوه ده دستگیر و به روسیه فرستاده شدند. سربازان لهستانی نیز در لشکر ژنرال زیگموند برلینک ادغام گشتند.
قسمتی از نیروهای لشکر ۲۷ پیاده نظام ارتش میهنی که توانستند به غرب لهستان بگریزند به واحدهای محلی ارتش میهنی پیوستند و در آزادسازی آن مناطق شرکت داشتند. با رسیدن ارتش سرخ به این قسمت از لهستان، نیروهای ارتش میهنی لهستان به سرعت توسط شوروی خلع سلاح و مانند دیگر واحدهای لهستانی به گولاگ ها فرستاده شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین واحد در ژانویه ۱۹۴۴ استعدادی نزدیک به ۶۵۰۰ نفر متشکل از سربازانی از کوول، لوتسک و لوتسک و پلیس های لهستانی داشت که از خدمت برای آلمان گریخته بودند. در مارس ۱۹۴۴ توان این یگان به ۷۳۰۰ سرباز، افسر و درجه دار می رسید که آن را تبدیل به یکی از قدرتمندترین گروه های پارتیزانی در اروپای مرکزی می نمود.
لشکر ۲۷ پیاده نظام در ابتدا به واحدهای محلی که در برابر کشتار لهستانی ها در وولینیا با ارتش شورشی اوکراین می جنگیدند کمک می نمود. همچنین درگیری هایی نیز با یگان های ضد پارتیزانی و واحدهای ورماخت داشت. علی رغم دستور اکید فرماندهان این لشکر و دولت در تبعید لهستان مبنی بر عدم آسیب رساندن به غیرنظامیان، بعضی از سربازان لهستانی با سوزاندن روستاهای اوکراینی و کشتن غیرنظامیان اوکراینی در وولینیا، کشتار لهستانی ها را تلافی می کردند.
در سال ۱۹۴۴ لشکر ۲۷ پیاده نظام در چند درگیری بزرگ حضور داشت که چند مورد آن با همکاری پارتیزان ها شوروی یا واحدهای در حال پیشروی ارتش سرخ بود. با رسیدن قوای ارتش سرخ به خاک لهستان از این واحد خواسته شد که به یگان های لهستانی ازتش سرخ ملحق شوند اما فرماندهان لشکر ۲۷ پیاده نظام این خواسته را رد کرده و به شیوه مبارزه پارتیزانی ادامه دادند تا آنکه در ۲ آوریل نیروهای آلمانی این یگان را در اطراف کوول محاصره کردند.
شوروی قول داده بود که به شکست محاصره لشکر ۲۷ کمک نماید اما پس از گذشت دو هفته و خلف وعده شوروی، نیروهای لهستانی محاصره را شکسته و به سمت وووداوا حرکت کردند که در این درگیری های سنگین ۱۰ تا ۵۰ درصد توان لشکر ۲۷ از دست رفت. هنگامی که باقی مانده یگان توانست خود را به خطوط ارتش سرخ برساند افسران آن توسط اِن کاوه ده دستگیر و به روسیه فرستاده شدند. سربازان لهستانی نیز در لشکر ژنرال زیگموند برلینک ادغام گشتند.
قسمتی از نیروهای لشکر ۲۷ پیاده نظام ارتش میهنی که توانستند به غرب لهستان بگریزند به واحدهای محلی ارتش میهنی پیوستند و در آزادسازی آن مناطق شرکت داشتند. با رسیدن ارتش سرخ به این قسمت از لهستان، نیروهای ارتش میهنی لهستان به سرعت توسط شوروی خلع سلاح و مانند دیگر واحدهای لهستانی به گولاگ ها فرستاده شدند.
