لشکر هفتم پیاده نظام (لهستان). لشکر ۷ پیاده نظام لهستان ( به لهستانی: 7. Dywizja Piechoty ) نامی است که در طول تاریخ نیروی زمینی لهستان به چندین واحد اعطا گشته است.
لشکر ۷ پیاده نظام اولین بار در ۱۹ مه ۱۹۱۹ در نزدیکی چستوهووا تأسیس گشت. در آن مقطع این لشکر شامل دو تیپ و چهار هنگ پیاده نظام و دو تیپ توپخانه بود. در سال ۱۹۱۹ و طی جنگ لهستان و اوکراین این لشکر جزئی از واحدهای لهستانی بود که دفاع از مرزهای کشور را به عهده داشتند. در دوران جنگ لهستان - شوروی سه تیپ دیگر برای تقویت این لشکر ایجاد شدند و لشکر ۷ به عنوان جزئی از سپاه سوم لهستان در نبرد نمان شرکت داشت.
پس از پایان جنگ نیروهای این لشکر در پادگان های گوناگونی در غرب لهستان مانند چستوهووا، پیوترکوف تربونالسکی، لوبلینگتس و ووچ پخش شدند. در سال ۱۹۲۱ سازمان این لشکر مورد بازنگری قرار گرفت: دو تیپ آن منحل شدند و یک هنگ به لشکر ۲۳ پیاده نظام لهستان منتقل گشت.
در اواسط سال ۱۹۳۹ لشکر هفتم پیاده نظام به موجب آنچه در برنامه غرب مقرر گشته بود به سپاه کراکوف پیوست تا از جنوب غربی لهستان دفاع نماید. این لشکر که یک گردان از نیروهای دفاع ملی لهستان نیز برای کمک به آن ملحق شده بودند وظیفه داشت تا در شمال نیروهای سپاه ووچ از یک خط ۴۰ کیلومتری در مرز آلمان و لهستان، مابین لوبلینگتس و شپیتسه دفاع نماید. در شب اول جنگ نیروهای این لشکر به واسطه پیشروی سریع زره پوش های آلمانی مجبور به عقب نشینی به سمت چستوهووا شدند که در این میان یک جوخه سواره نظام به صورت کامل نابود شد. در روز ۲ سپتامبر درگیری های شدیدی پیرامون چستوهووا رخ داد و به دستور فرمانده سپاه کراکوف، ژنرال آنتونی سیلینگ نیروهای لشکر ۷ شبانه به سمت للوو عقب نشستند. در روز ۳ سپتامبر یک هنگ از این لشکر مورد حمله نیروهای آلمانی قرار گرفت که ضمن تحمل تلفات بسیار سنگین توانست ۵۰ تانک و خودرو آلمانی را از میان ببرد. در بعد از ظهر همین روز نیروهای لشکر هفتم سعی نمودند تا با پشیبانی توپخانه از محاصره رهایی یابند که علی رغم موفقیت اولیه، توسط نیروهای آلمانی پس زده شدند. در عصر بار دیگر نیروهای باقی مانده لشکر برای شکست خط محاصره سعی نمودند که نفراتی از یک هنگ و تعدادی سواره نظام توانستند در ۵ سپتامبر خود را به کیلتس برسانند. باقی نیروهای لشکر ۷ که تلفات سنگینی را متحمل شده بودند و دیگر توانی برای نبرد نداشتند در بعد از ظهر ۴ سپتامبر خود را تسلیم نیروهای آلمانی کردند.
لشکر ۷ پیاده نظام اولین بار در ۱۹ مه ۱۹۱۹ در نزدیکی چستوهووا تأسیس گشت. در آن مقطع این لشکر شامل دو تیپ و چهار هنگ پیاده نظام و دو تیپ توپخانه بود. در سال ۱۹۱۹ و طی جنگ لهستان و اوکراین این لشکر جزئی از واحدهای لهستانی بود که دفاع از مرزهای کشور را به عهده داشتند. در دوران جنگ لهستان - شوروی سه تیپ دیگر برای تقویت این لشکر ایجاد شدند و لشکر ۷ به عنوان جزئی از سپاه سوم لهستان در نبرد نمان شرکت داشت.
پس از پایان جنگ نیروهای این لشکر در پادگان های گوناگونی در غرب لهستان مانند چستوهووا، پیوترکوف تربونالسکی، لوبلینگتس و ووچ پخش شدند. در سال ۱۹۲۱ سازمان این لشکر مورد بازنگری قرار گرفت: دو تیپ آن منحل شدند و یک هنگ به لشکر ۲۳ پیاده نظام لهستان منتقل گشت.
در اواسط سال ۱۹۳۹ لشکر هفتم پیاده نظام به موجب آنچه در برنامه غرب مقرر گشته بود به سپاه کراکوف پیوست تا از جنوب غربی لهستان دفاع نماید. این لشکر که یک گردان از نیروهای دفاع ملی لهستان نیز برای کمک به آن ملحق شده بودند وظیفه داشت تا در شمال نیروهای سپاه ووچ از یک خط ۴۰ کیلومتری در مرز آلمان و لهستان، مابین لوبلینگتس و شپیتسه دفاع نماید. در شب اول جنگ نیروهای این لشکر به واسطه پیشروی سریع زره پوش های آلمانی مجبور به عقب نشینی به سمت چستوهووا شدند که در این میان یک جوخه سواره نظام به صورت کامل نابود شد. در روز ۲ سپتامبر درگیری های شدیدی پیرامون چستوهووا رخ داد و به دستور فرمانده سپاه کراکوف، ژنرال آنتونی سیلینگ نیروهای لشکر ۷ شبانه به سمت للوو عقب نشستند. در روز ۳ سپتامبر یک هنگ از این لشکر مورد حمله نیروهای آلمانی قرار گرفت که ضمن تحمل تلفات بسیار سنگین توانست ۵۰ تانک و خودرو آلمانی را از میان ببرد. در بعد از ظهر همین روز نیروهای لشکر هفتم سعی نمودند تا با پشیبانی توپخانه از محاصره رهایی یابند که علی رغم موفقیت اولیه، توسط نیروهای آلمانی پس زده شدند. در عصر بار دیگر نیروهای باقی مانده لشکر برای شکست خط محاصره سعی نمودند که نفراتی از یک هنگ و تعدادی سواره نظام توانستند در ۵ سپتامبر خود را به کیلتس برسانند. باقی نیروهای لشکر ۷ که تلفات سنگینی را متحمل شده بودند و دیگر توانی برای نبرد نداشتند در بعد از ظهر ۴ سپتامبر خود را تسلیم نیروهای آلمانی کردند.
لشکر هفتم پیاده نظام (ورماخت). لشکر هفتم پیاده نظام ( به آلمانی: 7. Infanterie - Division ) یکی لشکرهای پیاده نظام رایشسور و ورماخت بود که در جنگ جهانی دوم به نبرد پرداخت.
لشکر هفتم پیاده نظام سال ۱۹۲۱ هنگام سازمان دهی رایشسور، در منطقه نظامی شماره ۷ در مونشن ایجاد شد. [ ۱]
لشکر هفتم پیاده نظام در جریان تهاجم آلمان به لهستان در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ درگیر نبردهای شدیدی در قسمت جنوبی جبهه شد. [ ۱]
لشکر هفتم پیاده نظام در جریان نبرد فرانسه در سال ۱۹۴۰ در بلژیک به مبارزه با نیروهای بریتانیایی پرداخت. این لشکر پس از نبرد دانکرک به جایگاه ذخیره منتقل گشت و درگیر مابقی عملیات در جبهه غربی نشد. [ ۱]
در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی در سال ۱۹۴۱، لشکر هفتم پیاده نظام به عنوان بخشی از گروه ارتش مرکز در محاصره موگیلف در ناحیه دنیپر علیا به رزم پرداخت. این لشکر همچنین در تهاجم نهایی به مسکو دخیل بود. لشکر هفتم پیاده نظام سال ۱۹۴۲ را در بخش نسبتا آرام مرکزی جبهه گذراند. این لشکر به عنوان بخشی از سپاه ۴۶ زرهی در نبرد کورسک مشارکت داشت. این لشکر هنگام انهدام گروه ارتش مرکز در تابستان سال ۱۹۴۴ موفق گریز شد و فصل پاییز را درگیر مبارزه در حین عقب نشینی در لهستان بود. از لشکر در نهایت در شبه جزیره هلا به محاصره ارتش سرخ درآمد و جنگ را با تسلیم شدن در ۸ مه سال ۱۹۴۵ در پشت خطوط مقدم دشمن در همان موقعیت به پایان رساند. [ ۲]
• یگان های بسیج شده لشکر در موج نخست در ۲۶ اوت سال ۱۹۳۹[ ۳] :
• هنگ ۱۹ پیاده نظام
• هنگ ۶۱ پیاده نظام
• هنگ ۶۲ پیاده نظام
• هنگ ۷ توپخانه
• گردان ۱ هنگ ۴۳ توپخانه
• یگان های ۷ پشتیبانی لشکر
• اواخر تابستان سال ۱۹۳۹ پیش از تهاجم به لهستان[ ۴] :
• یگان ۷ نقشه برداری موتوریزه
• دسته ۷ پیام رسان موتورسوار
• هنگ ۱۹ پیاده نظام:
• ۱ دسته مخابرات
• ۳ گردان پیاده نظام - هر یک:
• ۳ گروهان پیاده نظام
• ۱ گروهان سنگین
• همانند هنگ ۱۹ پیاده نظام
• ۳ گروهان توپخانه سبک - هر یک:
• ۳ آتشبار سبک
• ۳ آتشبار سنگین
• ۱ دسته مخابرات موتوریزه
• ۳ گروهان ضدتانک موتوریزه
• گروهان ۴ گردان ۵۶ مسلسل سنگین
• ۱ دسته مخابرات موتوریزه
• ۱ گروهان شناسایی سواره
• ۱ گروهان شناسایی دوچرخه سوار
• ۱ گروهان شناسایی موتوریزه:
• ۱ گروه توپ پیاده نظام
• ۱ گروه خودروی زرهی
• ۱ دسته ضدتانک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلشکر هفتم پیاده نظام سال ۱۹۲۱ هنگام سازمان دهی رایشسور، در منطقه نظامی شماره ۷ در مونشن ایجاد شد. [ ۱]
لشکر هفتم پیاده نظام در جریان تهاجم آلمان به لهستان در ماه سپتامبر سال ۱۹۳۹ درگیر نبردهای شدیدی در قسمت جنوبی جبهه شد. [ ۱]
لشکر هفتم پیاده نظام در جریان نبرد فرانسه در سال ۱۹۴۰ در بلژیک به مبارزه با نیروهای بریتانیایی پرداخت. این لشکر پس از نبرد دانکرک به جایگاه ذخیره منتقل گشت و درگیر مابقی عملیات در جبهه غربی نشد. [ ۱]
در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی در سال ۱۹۴۱، لشکر هفتم پیاده نظام به عنوان بخشی از گروه ارتش مرکز در محاصره موگیلف در ناحیه دنیپر علیا به رزم پرداخت. این لشکر همچنین در تهاجم نهایی به مسکو دخیل بود. لشکر هفتم پیاده نظام سال ۱۹۴۲ را در بخش نسبتا آرام مرکزی جبهه گذراند. این لشکر به عنوان بخشی از سپاه ۴۶ زرهی در نبرد کورسک مشارکت داشت. این لشکر هنگام انهدام گروه ارتش مرکز در تابستان سال ۱۹۴۴ موفق گریز شد و فصل پاییز را درگیر مبارزه در حین عقب نشینی در لهستان بود. از لشکر در نهایت در شبه جزیره هلا به محاصره ارتش سرخ درآمد و جنگ را با تسلیم شدن در ۸ مه سال ۱۹۴۵ در پشت خطوط مقدم دشمن در همان موقعیت به پایان رساند. [ ۲]
• یگان های بسیج شده لشکر در موج نخست در ۲۶ اوت سال ۱۹۳۹[ ۳] :
• هنگ ۱۹ پیاده نظام
• هنگ ۶۱ پیاده نظام
• هنگ ۶۲ پیاده نظام
• هنگ ۷ توپخانه
• گردان ۱ هنگ ۴۳ توپخانه
• یگان های ۷ پشتیبانی لشکر
• اواخر تابستان سال ۱۹۳۹ پیش از تهاجم به لهستان[ ۴] :
• یگان ۷ نقشه برداری موتوریزه
• دسته ۷ پیام رسان موتورسوار
• هنگ ۱۹ پیاده نظام:
• ۱ دسته مخابرات
• ۳ گردان پیاده نظام - هر یک:
• ۳ گروهان پیاده نظام
• ۱ گروهان سنگین
• همانند هنگ ۱۹ پیاده نظام
• ۳ گروهان توپخانه سبک - هر یک:
• ۳ آتشبار سبک
• ۳ آتشبار سنگین
• ۱ دسته مخابرات موتوریزه
• ۳ گروهان ضدتانک موتوریزه
• گروهان ۴ گردان ۵۶ مسلسل سنگین
• ۱ دسته مخابرات موتوریزه
• ۱ گروهان شناسایی سواره
• ۱ گروهان شناسایی دوچرخه سوار
• ۱ گروهان شناسایی موتوریزه:
• ۱ گروه توپ پیاده نظام
• ۱ گروه خودروی زرهی
• ۱ دسته ضدتانک
