لشکر شصت و یکم پیاده نظام (ورماخت). لشکر شصت و یکم پیاده نظام ( به آلمانی: 61. Infanterie - Division ) یکی از لشکرهای پیاده نظام نیروی زمینی آلمان در دوره رایش سوم بود که در جنگ جهانی دوم به عملیات پرداخت.
لشکر شصت و یکم پیاده نظام به فرماندهی سرلشکر زیگفریت هانیکه در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، به عنوان بخشی از سپاه ۲۶ در جناح چپ ارتش هجدهم از گروه ارتش شمال از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ یورش به منطقه بالتیک را آغاز کرد. این لشکر موظف بود خط دفاع مرزی دشمن بین پیکتاسن و لیورن را بشکند و به سمت شمال شرقی در جهت تلشه پیش برود. بدین منظور هنگ ۱۵۱ پیاده نظام می بایست با جلوداری راه را برای مابقی نیروهای لشکر باز می کرد. در جناح چپ، هنگ ۱۷۶ پیاده نظام نیز می بایست پل رود مینگه را تصاحب می نمود. این لشکر با حرکت از نقطه استقرار خود در نزدیکی شناوگشتن، روز نخست در مقابل مقاومت ضعیف دشمن، موفق به پیشروی بیست کیلومتری تا ارتفاعات گرینینکای و ژادیکیای و تصرف گارگژدای گشت. به هر صورت در مواجهه با دفاع شدید، نبرد سخت خانه به خانه بر سر این شهر هنگ ۱۷۶ پیاده نظام این لشکر را متحمل تلفات جدی از جمله ۶ تن از افسران آن ساخت و پاکسازی شهر را تا ساعت ۱۳:۳۰ به تاخیر انداخت. [ ۱]
لشکر شصت و یکم پیاده نظام روز ۳۰ ژوئن از رود دوینا گذر کرد و روز بعد ریگا را در مقابل مقاومت حداقلی به سلطه خود درآورد. [ ۲]
لشکر تقویت شده شصت و یکم پیاده نظام روز ۲۲ ژوئیه پولتساما در استونی را به تصرف درآورد و به سمت یوگوا حرکت نمود. این لشکر با رساندن خود به دریاچه پیپوس در موستوی مسیر عقب نشینی نیروهای ارتش سرخ را سد کرد و موجب به محاصره درآمدن سه لشکر دشمن گردید. پس از پاکسازی این منطقه، لشکر شصت و یکم پیاده نظام از جانب جنوب شرقی در نبرد تالین مشارکت کرد. پس از اتمام کار در تالین، این لشکر در قالب عملیاتی موسوم به بیوولف به منظور پاکسازی و تسلط بر جزایر سواحل استوتی، از ۸ سپتامبر وارد وورمسی، سارما و موهو شد. درگیری ها در این مواضع تا ۵ اکتبر ادامه پیدا کرد. نیروهای لشکر ۱۲ اکتبر به هیوما، آخرین جزیره باقیمانده یورش بردند. نبرد بر سر این جزیره تا ۲۱ اکتبر به طول انجامید و موجب از دست رفتن ۳ هزار تن از نفرات لشکر گردید. در مجموع ۵ هزار تن از قوای دشمن نیز کشته شدند و ۱۸ هزار تن دیگر به اسارت درآمدند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلشکر شصت و یکم پیاده نظام به فرماندهی سرلشکر زیگفریت هانیکه در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، به عنوان بخشی از سپاه ۲۶ در جناح چپ ارتش هجدهم از گروه ارتش شمال از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ یورش به منطقه بالتیک را آغاز کرد. این لشکر موظف بود خط دفاع مرزی دشمن بین پیکتاسن و لیورن را بشکند و به سمت شمال شرقی در جهت تلشه پیش برود. بدین منظور هنگ ۱۵۱ پیاده نظام می بایست با جلوداری راه را برای مابقی نیروهای لشکر باز می کرد. در جناح چپ، هنگ ۱۷۶ پیاده نظام نیز می بایست پل رود مینگه را تصاحب می نمود. این لشکر با حرکت از نقطه استقرار خود در نزدیکی شناوگشتن، روز نخست در مقابل مقاومت ضعیف دشمن، موفق به پیشروی بیست کیلومتری تا ارتفاعات گرینینکای و ژادیکیای و تصرف گارگژدای گشت. به هر صورت در مواجهه با دفاع شدید، نبرد سخت خانه به خانه بر سر این شهر هنگ ۱۷۶ پیاده نظام این لشکر را متحمل تلفات جدی از جمله ۶ تن از افسران آن ساخت و پاکسازی شهر را تا ساعت ۱۳:۳۰ به تاخیر انداخت. [ ۱]
لشکر شصت و یکم پیاده نظام روز ۳۰ ژوئن از رود دوینا گذر کرد و روز بعد ریگا را در مقابل مقاومت حداقلی به سلطه خود درآورد. [ ۲]
لشکر تقویت شده شصت و یکم پیاده نظام روز ۲۲ ژوئیه پولتساما در استونی را به تصرف درآورد و به سمت یوگوا حرکت نمود. این لشکر با رساندن خود به دریاچه پیپوس در موستوی مسیر عقب نشینی نیروهای ارتش سرخ را سد کرد و موجب به محاصره درآمدن سه لشکر دشمن گردید. پس از پاکسازی این منطقه، لشکر شصت و یکم پیاده نظام از جانب جنوب شرقی در نبرد تالین مشارکت کرد. پس از اتمام کار در تالین، این لشکر در قالب عملیاتی موسوم به بیوولف به منظور پاکسازی و تسلط بر جزایر سواحل استوتی، از ۸ سپتامبر وارد وورمسی، سارما و موهو شد. درگیری ها در این مواضع تا ۵ اکتبر ادامه پیدا کرد. نیروهای لشکر ۱۲ اکتبر به هیوما، آخرین جزیره باقیمانده یورش بردند. نبرد بر سر این جزیره تا ۲۱ اکتبر به طول انجامید و موجب از دست رفتن ۳ هزار تن از نفرات لشکر گردید. در مجموع ۵ هزار تن از قوای دشمن نیز کشته شدند و ۱۸ هزار تن دیگر به اسارت درآمدند. [ ۳]
