[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شوب (۱ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)
«شَوْب» به معنای چیزی است که با شیء دیگر، مخلوط شود.
آمیختن «شاب الشیء شوباً: خلطه» در نهج البلاغه خطبه 101 فرموده «سُرورُها مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ» شادی دنیا آمیخته با اندوه است. . ضمیر «عَلَیْها» به شجره زقّوم راجع است یعنی سپس روی آن مخلوطی از آب جوشان دارند. شوب مصدر به معنی مفعول است گویا مراد آن است که اب جوشان با زقّوم در شکمشان مخلوط میگردد این کلمه فقط یک بار در قرآن آمده است.
شوب (۱ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)
«شَوْب» به معنای چیزی است که با شیء دیگر، مخلوط شود.
آمیختن «شاب الشیء شوباً: خلطه» در نهج البلاغه خطبه 101 فرموده «سُرورُها مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ» شادی دنیا آمیخته با اندوه است. . ضمیر «عَلَیْها» به شجره زقّوم راجع است یعنی سپس روی آن مخلوطی از آب جوشان دارند. شوب مصدر به معنی مفعول است گویا مراد آن است که اب جوشان با زقّوم در شکمشان مخلوط میگردد این کلمه فقط یک بار در قرآن آمده است.
wikialkb: لَشَوْبا