لشتو

لغت نامه دهخدا

لشتو. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان گلیجان شهرستان تنکابن ، واقع در 15 هزارگزی جنوب باختری تنکابن و سه هزارگزی جنوب راه شوسه ٔتنکابن به رامسر. جلگه ، معتدل ، مرطوب و مالاریائی. دارای 154 تن سکنه شیعه. گیلکی و فارسی زبان آب آن ازرودخانه چالکرود. محصول آنجا برنج و مرکبات و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

گویش مازنی

/lashtoo/ استرآباد - یکی از آبادی های تنکابن

پیشنهاد کاربران

بپرس