لش خور

لغت نامه دهخدا

لش خور. [ ل َ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) آنکه جیفه خورد. || ( اِ مرکب ) دال. لش خوار. لاشخوار. مرغ مردارخوار. کرکس. رجوع به دال و کرکس شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه لاشه خورد جیفه خوار . ۲- کرکس .

پیشنهاد کاربران

بپرس