لسینگ دوریس می

دانشنامه آزاد فارسی

لِسینگ، دوریس مِی (کرمانشاه ۱۹۱۹ـ لندن ۲۰۱۳)(Lessing, Doris May)
لِسینگ، دوریس مِی
(نام اصلی: دوریس می تیلر) رمان نویس و نویسندۀ انگلیسی داستان های کوتاه. در ایران (کرمانشاه) متولد شد. پدرش کارمند بانک شاهنشاهی بود. در ۵سالگی به رودزیا رفت و در آن جا بزرگ شد. دغدغه هایش را مسائل اجتماعی و سیاسی، به ویژه موقعیت زنان در جامعه، تشکیل می دهند. برخی آثار او عبارت اند از چمن آواز می خواند (۱۹۵۰)، رمان ۵جلدی فرزندان خشونت (۱۹۵۲ـ۱۹۶۹)، دفتر یادداشت طلایی (۱۹۶۲)،تروریست خوب (۱۹۸۵)، فرزند پنجم (۱۹۸۸)، ملاحظاتی دربارۀ لندن (۱۹۹۲)، عشق دوباره (۱۹۹۶) و بن در دنیا (۲۰۰۰). کتاب هایزیر پوست من (۱۹۹۴) و راه رفتن در سایه(۱۹۹۷) زندگی نامه هایخودنوشت او هستند.لسینگ در ۲۰۰۱ جایزۀ ۳۰هزار پوندی دیوید کوئن را برای یک عمر فعالیت ادبی به دست آورد. سری «داستان های تخیلی فضای درونی» به نام کاناپوس در آرگوس: آرشیوها (۱۹۷۹ـ۱۹۸۳) را تألیف کرد. و با اسم مستعار «جِین سامرز» خاطرات یک همسایۀ خوب (۱۹۸۱) را منتشر کرده است. لسینگ در ۲۰۰۷ برنده جایزه ادبی نوبل شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس