لاریسا پترونا کسخ - کویتکا ( به اوکراینی: Лариса Петрівна Косач - Квітка؛ ۲۵ فوریه ۱۸۷۱–۱۹ ژوئیه ۱۹۱۳ ) که بیشتر با نام مستعار ادبی لسیا یوکراینکا ( به اوکراینی: Леся Українка ) شناخته می شود یک شاعر، نویسنده و مترجم اهل اوکراین بود. او شناخته شده ترین و مهم ترین نویسنده زن در ادبیات اوکراین است. او همچنین یک کنشگر سیاسی و مدنی و فمینیست بود.
... [مشاهده متن کامل]
لسیا اوکراینکا در سال ۱۸۷۱ در شهر نووگراد - ولینسکی ( زویاگل کنونی ) اوکراین چشم به جهان گشود. او دومین فرزند نویسنده و ناشر اوکراینی اولها درهومانوا - کوساچ بود که اغلب با اسم مستعار ادبی خود اولنا پچیلکا نام برده می شود. پدر اوکراینکا پترو کوساچ ( از خانواده اشرافی کوساچا ) ، رئیس مجلس منطقه سازگاران بود که از قسمت شمالی استان چرنیهیو آمده بود. کوساچ بعد از اتمام دبیرستان در ورزشگاه چرنیهیو در رشته ریاضیات در دانشگاه پترزبورگ تحصیل نمود. ۲ سال بعد، پدرش به دانشگاه کیف مهاجرت کرد و با مدرک حقوق فارغ التحصیل گردید. در سال ۱۸۶۸ با اولها درهومانیف که خواهر دوستش میخایلو دراهومانوف دانشمند، مورخ، فیلسوف، فولکلورشناس و چهره عمومی مشهور اوکراینی بود، ازدواج کرد. پدرش وقف پیشرفت فرهنگ اوکراین بود و از سرمایه گذاری های انتشاراتی اوکراین حمایت مالی می کرد. لسیا اوکراینکا سه خواهر کوچکتر به نام های اولگا کوساچ - کریوینیک، اوکسانا و ایزیدور و یک برادر کوچکتر به اسم میکولا داشت. اوکراینکا با عمویش دراهومانوف، مربی معنوی و معلمش، و همچنین برادرش میخایلو، که با نام مستعار میخایلو اوباچینی نام برده می شد، بسیار نزدیک بود و او را به اسم مستعار مشترک پدر و مادرشان برای هر دوی آنان «میشولوسی» نامید.
لسیا ویژگی های بدنی، چشم ها، قد و هیکل پدرش را به میراث برده است. او همانند پدرش بسیار بنیادگرا بود و هر دو به آبروی فرد احترام بسیاری قائل بودند. با اینکه تشابهات بسیار، لسیا و پدرش از این نظر گوناگون بودند که پدرش استعدادی برای ریاضیات داشت، ولی هیچ هدیه برای زبان ها نداشت. برعکس، لسیا هیچ استعدادی برای ریاضیات نداشت، ولی او زبان های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، یونانی، لاتین، لهستانی، روسی، بلغاری، و زبان اوکراینی را می دانست. مادر لیا که یک شاعر بود، به زبان اوکراینی برای کودکان شعر و داستان رقیمه می نمود. او همچنین در جنبش زنان انفعال بود و یک سالنامه فمینیستی انتشار نمود. مادر اوکراینکا نقش اصلی در تربیت او داشت. زبان اوکراینی تنها زبانی بود که در خانه مورد استفاده قرار می گرفت، و برای اجرای این کار، کودکان از جانب معلمان اوکراینی در خانه آموزش می گرفتند تا از مدارسی که روسی را تحت عنوان زبان ابتدایی تعلیم می دادند اجتناب نمایند. اوکراینکا خواندن را در ۴ سالگی یادگرفت و او و برادرش میخایلو می توانستند زبان های خارجی را آنقدر خوب بخوانند که ادبیات را در اصل بخوانند.
... [مشاهده متن کامل]
لسیا اوکراینکا در سال ۱۸۷۱ در شهر نووگراد - ولینسکی ( زویاگل کنونی ) اوکراین چشم به جهان گشود. او دومین فرزند نویسنده و ناشر اوکراینی اولها درهومانوا - کوساچ بود که اغلب با اسم مستعار ادبی خود اولنا پچیلکا نام برده می شود. پدر اوکراینکا پترو کوساچ ( از خانواده اشرافی کوساچا ) ، رئیس مجلس منطقه سازگاران بود که از قسمت شمالی استان چرنیهیو آمده بود. کوساچ بعد از اتمام دبیرستان در ورزشگاه چرنیهیو در رشته ریاضیات در دانشگاه پترزبورگ تحصیل نمود. ۲ سال بعد، پدرش به دانشگاه کیف مهاجرت کرد و با مدرک حقوق فارغ التحصیل گردید. در سال ۱۸۶۸ با اولها درهومانیف که خواهر دوستش میخایلو دراهومانوف دانشمند، مورخ، فیلسوف، فولکلورشناس و چهره عمومی مشهور اوکراینی بود، ازدواج کرد. پدرش وقف پیشرفت فرهنگ اوکراین بود و از سرمایه گذاری های انتشاراتی اوکراین حمایت مالی می کرد. لسیا اوکراینکا سه خواهر کوچکتر به نام های اولگا کوساچ - کریوینیک، اوکسانا و ایزیدور و یک برادر کوچکتر به اسم میکولا داشت. اوکراینکا با عمویش دراهومانوف، مربی معنوی و معلمش، و همچنین برادرش میخایلو، که با نام مستعار میخایلو اوباچینی نام برده می شد، بسیار نزدیک بود و او را به اسم مستعار مشترک پدر و مادرشان برای هر دوی آنان «میشولوسی» نامید.
لسیا ویژگی های بدنی، چشم ها، قد و هیکل پدرش را به میراث برده است. او همانند پدرش بسیار بنیادگرا بود و هر دو به آبروی فرد احترام بسیاری قائل بودند. با اینکه تشابهات بسیار، لسیا و پدرش از این نظر گوناگون بودند که پدرش استعدادی برای ریاضیات داشت، ولی هیچ هدیه برای زبان ها نداشت. برعکس، لسیا هیچ استعدادی برای ریاضیات نداشت، ولی او زبان های انگلیسی، آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، یونانی، لاتین، لهستانی، روسی، بلغاری، و زبان اوکراینی را می دانست. مادر لیا که یک شاعر بود، به زبان اوکراینی برای کودکان شعر و داستان رقیمه می نمود. او همچنین در جنبش زنان انفعال بود و یک سالنامه فمینیستی انتشار نمود. مادر اوکراینکا نقش اصلی در تربیت او داشت. زبان اوکراینی تنها زبانی بود که در خانه مورد استفاده قرار می گرفت، و برای اجرای این کار، کودکان از جانب معلمان اوکراینی در خانه آموزش می گرفتند تا از مدارسی که روسی را تحت عنوان زبان ابتدایی تعلیم می دادند اجتناب نمایند. اوکراینکا خواندن را در ۴ سالگی یادگرفت و او و برادرش میخایلو می توانستند زبان های خارجی را آنقدر خوب بخوانند که ادبیات را در اصل بخوانند.
