لسکوف نیکلای

دانشنامه آزاد فارسی

لِسْکوف، نیکُلای (۱۸۳۱ـ۱۸۹۵)(Leskov, Nikolai)
لِسْکوف، نیکُلای
نویسندۀ روس. از بزرگ ترین استادان زبان روسی بود که بسیاری از لهجه ها و شکل های روستایی را به زبان ادبی وارد کرد. در آثار فراوانش به زندگی مذهبی در روسیۀ شهرستانی می پردازد؛ همچوناهل کلیسا (۱۸۷۲). دمیتری شوستاکوویچ اثر او را با نام «بانو مکبث اهل متْسِنْسک (۱۸۶۵)» به اُپرا درآورد. سیاستمداری نامتعارف بود و در رمان خود به نام بن بست (۱۸۶۴) به انقلابی ها حمله کرد، با این همه محافظه کاران نیز به سبب افشاگری تند و تیزش دربارۀ کلیسای اُرتدکس به او بدگمان بودند. پیرو مذهب پروتستان بود و از فلسفۀ لئوتولستوی حمایت می کرد. ازجمله داستان های اوست: زایر شیفته (۱۸۷۳) و فرشتۀ مُهر خورده (۱۸۷۳).

پیشنهاد کاربران

بپرس