لسکو الی

دانشنامه آزاد فارسی

لِسکو، اِلی (۱۸۸۳ـ۱۹۷۴)(Lescot, Elie)
دولتمرد اهل هائیتی و دیکتاتور آن کشور (۱۹۴۱ـ۱۹۴۶). در ۱۹۴۱، که جانشین استنیو ونسان شد، به سرعت دیکتاتوری فاسد خود را برقرار کرد. روابط نزدیکش با امریکا او را بر مسند قدرت نگه داشت و از آن کشور کمک نظامی و اقتصادی دریافت کرد و در جنگ جهانی دوم پشتیبان متفقین بود. لسکو با اعلان جنگ به قدرت های محور (۱۹۴۱) قانون اساسی را به حال تعلیق درآورد و «اختیارات اضطراری» گرفت. در ۱۹۴۴، دورۀ ریاست جمهوری اش را از پنج به هفت سال افزایش داد، اما تلاش های او پس از پایان جنگ برای سانسور مطبوعات مخالف، تظاهرات مردمی به رهبری دانشجویان را در پی داشت. کودتای نظامی ۱۹۴۶، به رهبری سرگرد پل اوژن مالوار، به فرار لسکو به امریکا منجر شد، اما سال ها بعد به هائیتی بازگشت. به قولی، رافائل تروخیلیو مولینا، دیکتاتور جمهوری دومینیکن و متحد لسکو، پول لازم را برای رشوه دادن به اعضای مجمع هائیتی پرداخت کرد تا انتخاب او در ۱۹۴۱ تضمین شود. در دوران زمامداری لسکو، مخالفان سیاسی خودسرانه دستگیر می شدند و دارایی های بیگانگان به نفع خانوادۀ او مصادره می شد. از نخبگان دورگۀ اجتماعی و سیاسی برخاست. پس از تحصیل در کانادا و اخذ دانشنامۀ دکتری، در ابتدا به کار آزاد پرداخت و سپس دیپلمات و وزیر شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس