هست از جمله عجائب دهر
لسن گنگ و اعمش کحال.
( از مقامات حمیدی ).
|| آنچه سرش را باریک شبیه به زبان ساخته باشند. ( منتهی الارب ).لسن. [ ل ِ ] ( ع اِ ) زبان. || سخن. || لغت. یقال : لکل قوم لسن یتکلمون بها و منه قراءة بعضهم الا بلسن قومه.( منتهی الارب ). || روزمره قومی ( ؟ ). ( منتخب اللغات ). در کتب دست رس دیگر این معنی یافت نشد.
لسن. [ ل ُ ] ( ع اِ ) ج ِ لِسان. ( منتهی الارب ).
لسن. [ ل ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ السن. ( منتهی الارب ).
لسن. [ ل َ س َ ] ( ع اِمص ) زبان آوری. ( منتهی الارب ). فصیح شدن. زبان آور شدن. ( تاج المصادر ). زبان آوری کردن. مایقع به الافصاح الاَّلهی لاَّذان العارفین عند خطابه تعالی لهم. ( تعریفات ).
لسن. [ ل َ ] ( ع مص ) به زبان گرفتن چیزی را. ( منتهی الارب ). کسی را با زبان گرفتن. ( تاج المصادر ). به زبان گرفتن کسی را. ( منتخب اللغات ). به زبان افراط ( ؟ ) کردن. ( زوزنی ). || چیره گردیدن بر کسی در ملاسنة. || دشنام دادن. || خراشیدن سینه نعل و باریک ساختن اعلای آنرا. || مکیدن آب زبان دختر را. || گزیدن کژدم کسی را. ( منتهی الارب ).
لسن. [ ل َ س َ ] ( اِخ ) نام موضعی به لاریجان.( مازندران و استرآباد رابینو ص 114 بخش انگلیسی ).
لسن. [ ] ( اِ ) به لغت هندی ثوم است. ( تخفه حکیم مؤمن ).
