لسبه

لغت نامه دهخدا

( لسبة ) لسبة. [ ل َ ب َ ] ( ع اِمص ) اسم از لسب ، و منه : المراءة عقرب ٌ حلوة اللسبة. ( منتهی الارب )؛ یعنی زن گژدمی است شیرین گزش.

فرهنگ فارسی

اسم از لسب : و منه المراه عقرب حلوه اللسه . یعنی زن کژدمی است شیرین گزش .

پیشنهاد کاربران

( ألْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللَّبْسَةِ )
در اکثر تراجم وتفاسیر معاصر وسایت ها اشتباهاً "اللّسبة" عمدی یا سهوی منتشر شده.
آیا نسخه اصلی �لَسبه� است یا �لِبسه� یا" لبسة"؟
ضمناً نهج البلاغة مقاطع از کلام امیرالمؤمنین ( علیه السلام ) هست ومتن کامل از ابتدا ودر کدام موقع وجزئییات ذکر نشده.
...
[مشاهده متن کامل]

به این معنا:
از زنان آلوده بپرهیزند، زیرا آنها همچون عقربند، هرچند ظاهراً نیش زبانی ( شیرین زبانی ولوس کردن خودشان ) شیرینی دارند ولباس "تبرّجی" زیبا وقشنگ وجذّاب میپوشند; ولی هرگز نباید فریب ظاهر زیباى آنها را خورد و در دام سم کشنده آنها افتاد.
لذا البته مخاطب این زن مانند این روایت هست:
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) می ‏فرماید:
�ایّاکم و خضراء الدمن، قیل یا رسول الله و ما خضراء الدمن؟ قال: المرأة الحسناء فی منبت‏ سوء�
واین آیة:
( هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ ) که مختص همسران هست.

منابع• http://www.porsemanequran.com/content/خضراء-الدمن-‌-گلهاي-مزبله• https://ahlolbait.com/content/16876/ترجمه-و-شرح-حکمت-61-نهج-البلاغه-در-وصف-زنان• http://nahj.makarem.ir/wisdom/1020

بپرس