لسانی شیرازی، وجیه الدین ( ـ تبریز ۹۴۱/۹۴۰ق)
شاعر ایرانی، در جوانی به بغداد و تبریز رفت و کسب علم کرد. در تبریز با حمایت سام میرزا صفوی و امیرنجم ثانی، وزیر اسماعیل اول صفوی، کامیاب زیست. لسانی شیعه مذهب بود و امامان را فراوان ستوده است. از واضعین زبان وقوع است و شهر آشوبی به نام مجمع الاصناف (۱۳۴۵ش)، در معرفی حِرَف و پیشه وران تبریز در ۵۴۰ رباعی سرود. شعر وی به قول سام میرزا «شتر گربه» است. شریف تبریزی، شاگرد لسانی، اشعار سست لسانی یا اشعاری سست منسوب به او را در سهواللسان گرد آورد و شاگرد دیگرش، حیدری، در دفاع از استاد، لسان القول را در ردّ سهو اللسان نوشت. مدفن لسانی در کوی سرخاب تبریز/مقبرةالشعراست. دیوان، اشعاری نیز در حدود ۸هزار بیت دارد.
شاعر ایرانی، در جوانی به بغداد و تبریز رفت و کسب علم کرد. در تبریز با حمایت سام میرزا صفوی و امیرنجم ثانی، وزیر اسماعیل اول صفوی، کامیاب زیست. لسانی شیعه مذهب بود و امامان را فراوان ستوده است. از واضعین زبان وقوع است و شهر آشوبی به نام مجمع الاصناف (۱۳۴۵ش)، در معرفی حِرَف و پیشه وران تبریز در ۵۴۰ رباعی سرود. شعر وی به قول سام میرزا «شتر گربه» است. شریف تبریزی، شاگرد لسانی، اشعار سست لسانی یا اشعاری سست منسوب به او را در سهواللسان گرد آورد و شاگرد دیگرش، حیدری، در دفاع از استاد، لسان القول را در ردّ سهو اللسان نوشت. مدفن لسانی در کوی سرخاب تبریز/مقبرةالشعراست. دیوان، اشعاری نیز در حدود ۸هزار بیت دارد.