لسانی ابوالفضل

لسانی ، ابوالفضل (نور ۱۲۷۶ـ۱۳۳۷ش)
سیاستمدار و نویسندۀ ایرانی دورۀ پهلوی. فرزند حاج میرزا نصرالله (لسان المحدثین ) بود و دروس مقدماتی دینی را در زادگاهش نزد ملا مرتضی نوری به پایان رساند و سپس در تهران علوم معقول و منقول را فراگرفت . پس از تشکیل دادگستری جدید، به دعوت داور به دادگستری پیوست و با سِمت بازپرس عازم اصفهان شد. عناوین قضایی وی عبارت اند از رئیس دادگستری یزد (۱۳۱۰ش)، رئیس دادگاه های شیراز (۱۳۱۲ش)، مستشار دادگاه های اصفهان (۱۳۱۶ش)، رئیس دادگستری کرمان (۱۳۱۸ش)، دادستان خراسان (۱۳۱۹ش). لسانی در ۱۳۲۰ش، از کار قضاوت کناره گرفت و به شغل وکالت پرداخت . در دورۀ اول و دوم مجلس سنا از تهران سناتور شد و از معدود نمایندگانی بود که پس از کودتای ۱۳۳۲ش، با قرارداد نفتی (امینی ـ پیچ ) مخالفت کرد. وی به نویسندگی نیز می پرداخت و مدیر روزنامه های حقیقت، اقتصاد ایران و کار بود. وی از بنیانگذاران حزب سوسیالیست در ۱۳۲۴ش بود که بعد از مدتی از این حزب بیرون آمد. از آثار او می توان به کتاب طلای سیاه یا بلای ایران دربارۀ نفت اشاره کرد.