لرد آرتور پلهام کلینتون، ( به انگلیسی: Lord Arthur Pelham - Clinton، ۲۳ ژوئن ۱۸۴۰ – ۱۸ ژوئن ۱۸۷۰ ) که با نام لرد آرتور کلینتون شناخته می شود، آریستوکرات و سیاستمدار انگلیسی عضو حزب لیبرال بریتانیا بود. او که برای سه سال عضو مجلس بود، به علت ارتباط با رسوایی همجنس گرایانه و محاکمهٔ بولتون و پارک بدنام بود.
... [مشاهده متن کامل]
کلینتون پسر هنری پلهام کلینتون، پنجمین دوک نیوکاسل و لیدی سوزان هریت کاترین همیلتون بود. او سه برادر و یک خواهر به نام لیدی سوزان وین تمپست داشت؛ خواهرش در ۱۸۶۴ معشوقهٔ پادشاه آینده ادوارد هفتم بریتانیا شد، ادوارد ۲۳ ساله در آن هنگام شاهزاده ولز بود. والدین او در ۱۸۵۰ از هم طلاق گرفتند، چون مادر او با معشوق خود هوریشیو والپل فرار کرده و رسوا شده بود؛ او برادری ناتنی از روابط نامشروع مادرش و والپل به نام هوریشیو داشت. در ۱۸۶۰، مادرش برای بار دوم با یک بلژیکی به نام ژان الکسیس اوپدبک ازدواج کرد. شواهدی وجود دارند که نشان می دهند کلینتون، خودش فرزند رابطه ای نامشروع بوده است.
کلینتون در مدرسهٔ وودکت و سپس کالج ایتن تحصیل کرد؛ او در ۱۸۵۴ در ۱۴ سالگی وارد نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا شد و در طول جنگ کریمه در عملیات ۱۸۵۴ بالتیک خدکت کرد. او سپس در بریگاد نیروی دریایی در طول شورش هندی ها خدمت کرد و در محاصرهٔ نظامی لکهنؤ حضور داشت. درجهٔ او در ۱۸۶۱ به ستوان ارتقاء یافت. در ۱۸۶۳، او برای خدمت در اچ ام اس ریونج تعیین شد. در ۱۰ نوامبر ۱۸۶۴، برادر او لرد آلبرت روی کشتی اچ ام اس ویکتوری در پورتسموث محاکمهٔ نظامی شد. اتهامات «فرار و شکستن عفو مشروطش» توسط دادگاه تأیید شدند و لرد آلبرت پلهام کلینتون به اخراج از نیروی دریایی محکوم شده بود، اگرچه تایمز گزارش کرد که پرونده به اشتباه به لرد آرتور اشاره کرده است.
کلینتون به عنوان یکی از اعضای مجلس برای نیوآرک در انتخابات سراسری ۱۸۶۵ بریتانیا در ژوئیهٔ آن سال انتخاب شد، کرسی ای که پیشتر در اختیار برادرش هنری پلهام کلینتون، ششمین دوک نیوکاسل بود. او در ۱۲ نوامبر ۱۸۶۸ ورشکست شد، با بدهی ای که برپایهٔ گزارش ها در مجموع ۷۰٬۰۰۰ پوند بوده است ( یا اگر تورم را در نظر بگیریم، ۶٫۷ میلیون پوند ) و از عضویت در مجلس در انتخابات سراسری ۱۸۶۸ بریتانیا، که میان ۱۷ نوامبر و ۷ دسامبر برگزار شد، کناره گرفت. جانشین او بشردوست ادوارد دنیسون بود.
... [مشاهده متن کامل]
کلینتون پسر هنری پلهام کلینتون، پنجمین دوک نیوکاسل و لیدی سوزان هریت کاترین همیلتون بود. او سه برادر و یک خواهر به نام لیدی سوزان وین تمپست داشت؛ خواهرش در ۱۸۶۴ معشوقهٔ پادشاه آینده ادوارد هفتم بریتانیا شد، ادوارد ۲۳ ساله در آن هنگام شاهزاده ولز بود. والدین او در ۱۸۵۰ از هم طلاق گرفتند، چون مادر او با معشوق خود هوریشیو والپل فرار کرده و رسوا شده بود؛ او برادری ناتنی از روابط نامشروع مادرش و والپل به نام هوریشیو داشت. در ۱۸۶۰، مادرش برای بار دوم با یک بلژیکی به نام ژان الکسیس اوپدبک ازدواج کرد. شواهدی وجود دارند که نشان می دهند کلینتون، خودش فرزند رابطه ای نامشروع بوده است.
کلینتون در مدرسهٔ وودکت و سپس کالج ایتن تحصیل کرد؛ او در ۱۸۵۴ در ۱۴ سالگی وارد نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا شد و در طول جنگ کریمه در عملیات ۱۸۵۴ بالتیک خدکت کرد. او سپس در بریگاد نیروی دریایی در طول شورش هندی ها خدمت کرد و در محاصرهٔ نظامی لکهنؤ حضور داشت. درجهٔ او در ۱۸۶۱ به ستوان ارتقاء یافت. در ۱۸۶۳، او برای خدمت در اچ ام اس ریونج تعیین شد. در ۱۰ نوامبر ۱۸۶۴، برادر او لرد آلبرت روی کشتی اچ ام اس ویکتوری در پورتسموث محاکمهٔ نظامی شد. اتهامات «فرار و شکستن عفو مشروطش» توسط دادگاه تأیید شدند و لرد آلبرت پلهام کلینتون به اخراج از نیروی دریایی محکوم شده بود، اگرچه تایمز گزارش کرد که پرونده به اشتباه به لرد آرتور اشاره کرده است.
کلینتون به عنوان یکی از اعضای مجلس برای نیوآرک در انتخابات سراسری ۱۸۶۵ بریتانیا در ژوئیهٔ آن سال انتخاب شد، کرسی ای که پیشتر در اختیار برادرش هنری پلهام کلینتون، ششمین دوک نیوکاسل بود. او در ۱۲ نوامبر ۱۸۶۸ ورشکست شد، با بدهی ای که برپایهٔ گزارش ها در مجموع ۷۰٬۰۰۰ پوند بوده است ( یا اگر تورم را در نظر بگیریم، ۶٫۷ میلیون پوند ) و از عضویت در مجلس در انتخابات سراسری ۱۸۶۸ بریتانیا، که میان ۱۷ نوامبر و ۷ دسامبر برگزار شد، کناره گرفت. جانشین او بشردوست ادوارد دنیسون بود.