لدی

لغت نامه دهخدا

لدی. [ ل َ دا ] ( ع حرف اضافه ) نزد. ( لغة فی لَدُن ) قوله تعالی : و الفیا سیدها لدی الباب ( قرآن 25/12 ). ( منتهی الارب ). نزدیک. ( ترجمان القرآن جرجانی ). عِند. گاه.
- لدی الاحتیاج ؛ گاه احتیاج. وقت نیاز.
- لدی الاختلاف ؛ گاه بروز اختلاف.
- لدی الاقتضاء ؛ گاه اقتضاء.
- لدی الامکان ؛ در صورت امکان.
- لدی الباب ؛ تا نزدیک در.
- لدی الحاجة؛ گاه حاجت. هنگام نیاز. وقت احتیاج.
- لدی الحصول ؛ همینکه حاصل آمد.
- لدی الحضور ؛ همینکه حاضر آمد.
- لدی الرؤیة ؛ گاه رؤیت. بمحض رؤیت. بمحض دیدن.
- لدی الضرورة ؛ به گاه حاجت. گاه نیاز. بوقت نیازمندی.
- لدی الفرصة ؛ هنگام فرصت.
- لدی الورود ؛ گاه ورود. بمحض ورود. همینکه رسید. همینکه آمد. برسیدن. تا رسید. بورود. تا آمد. به آمدن.
- لدی الوصول ؛ بمحض دریافت.

لدی. [ ل ُدْ دی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به لد که موضعی است به شام. ( سمعانی ).

فرهنگ فارسی

شهریست در ایتالیا کنار رود [ آدا ] ۳۸۱۵٠ تن سکنه . مرکز کشاورزی و صنعتی . ناپلئون بناپارت در سال ۱۷۹۶ م . در این شهر بر اتریشیها پیروز شد .
نزد، موقع مناسب، همینکه آمد، همینکه رسید
منسوب به لد که موضعی است به شام .

فرهنگ معین

(لَ دا ) [ ع . ] (ق . ) ۱ - نزد، نزدیک . ۲ - وقت ، هنگام .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی لَدَی: کنار - آستانه - نزد
معنی لَدَیَّ: نزد من
معنی قَرِینُهُ: همراهش (در عبارت " قَالَ قَرِینُهُ هَـٰذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ "منظور فرشته همراهش می باشدو در عبارت"قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَکِن کَانَ فِی ضَلَالٍ بَعِیدٍ " منظور شیطان است)
ریشه کلمه:
لدی (۲۲ بار)
ی (۱۰۴۴ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس