لِدِرْمَن، لِئون (۱۹۲۱)(Lederman, Leon)
لِدِرْمَن، لِئون
فیزیک دان آلمانی تبار امریکایی. با ملوین شوارتس و جک اشتاینبرگر، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۸ دست یافت. این جایزه به سبب مطالعۀ ذرات بنیادی با استفاده از نوترینوها، و کشف نوترینوی موئونی به ایشان اعطا شد. در ۱۹۶۱، لدرمن، اشتاینبرگر، و شوارتس با استفاده از آشکارساز عظیمی با ده تُن وزن، برای نخستین بار در جهان، باریکه ای از نوترینوها را، که شامل تعداد کمی نوترینو بود، شناسایی کردند. به کمک این باریکه، آن ها نوترینوی موئونی را کشف کردند که نوترینویی از نوع جدید بود. همچنین نیروی هسته ای ضعیف و ساختار کوارکی ماده را بررسی کردند. لدرمن در نیویورک زاده شد، و در دانشگاه کلمبیای نیویورک درس خواند. در ۱۹۵۱، از این دانشگاه دکترا گرفت و ۲۸ سال در آن جا ماند. در ۱۹۵۸، به مقام استادی رسید. از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹، مدیریت آزمایشگاه ملی شتاب دهندۀ فرمی را در نزدیکی شیکاگو برعهده گرفت و اکنون مدیر بازنشستۀ مرکز ملی شتاب دهندۀ فرمی است. در ۱۹۹۹، یکی از بیست نمایندۀ برگزیدۀ ایالات متحد امریکا در کنفرانس جهانی علوم بود. این کنفرانس را یونسکو و شورای بین المللی علوم برگزار کرد.
لِدِرْمَن، لِئون
فیزیک دان آلمانی تبار امریکایی. با ملوین شوارتس و جک اشتاینبرگر، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۸۸ دست یافت. این جایزه به سبب مطالعۀ ذرات بنیادی با استفاده از نوترینوها، و کشف نوترینوی موئونی به ایشان اعطا شد. در ۱۹۶۱، لدرمن، اشتاینبرگر، و شوارتس با استفاده از آشکارساز عظیمی با ده تُن وزن، برای نخستین بار در جهان، باریکه ای از نوترینوها را، که شامل تعداد کمی نوترینو بود، شناسایی کردند. به کمک این باریکه، آن ها نوترینوی موئونی را کشف کردند که نوترینویی از نوع جدید بود. همچنین نیروی هسته ای ضعیف و ساختار کوارکی ماده را بررسی کردند. لدرمن در نیویورک زاده شد، و در دانشگاه کلمبیای نیویورک درس خواند. در ۱۹۵۱، از این دانشگاه دکترا گرفت و ۲۸ سال در آن جا ماند. در ۱۹۵۸، به مقام استادی رسید. از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹، مدیریت آزمایشگاه ملی شتاب دهندۀ فرمی را در نزدیکی شیکاگو برعهده گرفت و اکنون مدیر بازنشستۀ مرکز ملی شتاب دهندۀ فرمی است. در ۱۹۹۹، یکی از بیست نمایندۀ برگزیدۀ ایالات متحد امریکا در کنفرانس جهانی علوم بود. این کنفرانس را یونسکو و شورای بین المللی علوم برگزار کرد.
wikijoo: لدرمن،_لیون_(۱۹۲۱)