لدر

لغت نامه دهخدا

لدر. [ ل َدَ ] ( اِخ ) نام ناحیتی به بارفروش ( بابل ) مازندران.( مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 109 ).

پیشنهاد کاربران

لَڈرّ : آدم لااُبالی ، ولگرد ولات ، آدم بی بند و بار . در گویش بلوچی رخشانی
تو را خدا همه ی
واژه ها را بزارید

بپرس