لخواء

لغت نامه دهخدا

لخواء. [ ل َخ ْ ] ( ع ص ) تأنیث الخی. زن بیهوده گوی و ژاژخای. || شتر که یک زانوی آن از دیگری بزرگتر باشد. ( منتهی الارب ). || آن زن که تهیگاه وی از دیگری بزرگتر باشد. ( مهذب الاسماء ). || کج هر چه باشد. || زن فراخ شرم. || عقاب که منقار بالایش از زیرین درازتر باشد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران