لخصاء

لغت نامه دهخدا

لخصاء. [ ل َ ] ( ع ص ) تأنیث الخص. زن ِ گوشت گرفته بام چشم. || زن آماسیده اطراف چشم. ( منتهی الارب ).
- عین ٌ لخصاء ؛ چشمی که کوره وی گوشتین بود و ستبر. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران