لختینه

لغت نامه دهخدا

لختینه. [ ل َ ن َ ] ( اِ ) جایی بر ستونهای چوبین که از زمین بقدر هفت یا هشت گز بلند و مرفوع باشد و مردم بالای آن بخسبند تا از زحمت نمناکی زمین محفوظباشند. ( آنندراج ). کَتام ، کُتام ( در لهجه گیلان ).

پیشنهاد کاربران

به مازنی نِفار گویند. در شالیزارها عموما و در دیگر زمین های زراعی مازندران درگذشته نفار هایی به منظور اسکان شب پا ( به مازنی شوپه ) - پایندگان یا محافظان شب - شباهنگام به جهت نگاهبانی محصولات کشاورزی از خطر حیوانات - مخصوصا خوک - ساخته میشد. شوپه ها با گشت زنی و یا استقرار در نفارها و ایجاد سر و صدا موجب دور شدن حیوانات از مزارع میشدند
...
[مشاهده متن کامل]

ساقنفار=سَقّانفار در عموم تکایای مازندران وجود دارد.

بپرس