لخاژ. [ ل ُ ] ( اِ ) لفظی یونانی و اصطلاحی لشکری است به معنی لُخ ، یعنی قسمتی از لشکریان که دارای 24 تن یا کمتر بوده است. ( ایران باستان چ 1 ج 1 ص 351 ). || صاحب منصب و فرمانده لُخ را نیز گفته اند. ( ایران باستان چ 1 ج 2 ص 1065 ).
