لحاف کش. [ ل َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه لحاف از جایی به جایی کشد. || دشنامی است. جاکش. قرطبان. رجوع به قرطبان شود. قلتبان. کشخان. قرنان. || کنایه است از دلال میان مرد و زن : ای خوشا عشرت لحاف کشان.
بهائی.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- آنکه لحاف را از جایی بجایی برد . ۲- جاکش قلتبان دیوث .
