لحاظ عام

[ویکی فقه] تصور معنای کلی توسط واضع هنگام وضع است.
لحاظ عام، مقابل لحاظ خاص بوده و عبارت است از تصور معنای کلی توسط واضع در هنگام وضع و التفات نفس وی به آن، برای برقراری رابطه وضعی بین لفظ و آن معنا ، مانند: وضع اسمای اجناس، که واضع در هنگام وضع، معنای کلی را در نظر گرفته و لفظ انسان را در برابر همان معنای عام و کلی وضع می کند