لجه

[ویکی الکتاب] معنی لُجَّةً: آبی عمیق و فراوان - جایی که آب در آن موج می زند
معنی لُّجِّیٍّ: بسیار عمیق - متلاطم (کلمه بحر لجی به معنای دریای پر موجی است که امواجش همواره در آمد و شد است و لجی منسوب به لجه دریا است که همان تردد امواج آن است)
ریشه کلمه:
لجج (۴ بار)

«لُجّة» در اصل از مادّه «لجاج» به معنای سرسختی در انجام کاری است، سپس به رفت و آمد صدا در گلو، «لَجّه» (بر وزن ضجّه) اطلاق شده، و امواج متراکم دریا که در حال رفت و آمد هستند نیز «لُجّه» (بر وزن جبّه) نامیده شده اند، و در آیه مورد بحث اشاره به آب متراکم و متلاطم است.
. لجه به معنی آب بزرگ است لُجَّةُ الْبَحْر یعنی حرکت امواج دریا، لُجَّة اللَّیْلِ تردد امواج ظلمت شب است یعنی به آن زن گفته شد به عمارت داخل شو، چون آن را دید پنداشت آب بزرگی است، ساقهای خویش را عریان کرد.