لجن فاضلاب

لجن ( به انگلیسی: Sewage sludge ) ، مادهٔ نیمه جامد باقی مانده از تصفیهٔ فاضلاب خانگی یا فاضلاب صنعتی است. لجن حاصل از تصفیه خانه های فاضلاب ( اسلاج ) ( به انگلیسی: Sludge ) و لجن حاصله از سپتیک تانک ها ( سپتیج ) ( به انگلیسی: Septage ) دو مفهوم متفاوت هستند و نباید با هم اشتباه شوند.
هنگامی که فاضلاب وارد یک تانک ته نشینی اولیه ( Primary settling tank ) می شود، تقریباً ۶۰٪ از مواد جامد معلق در یک و نیم ساعت نخست، ته نشین می شوند. این مجموعه از مواد جامد به لجن خام معروف است و تا پیش از فعال شدن فرایند بی هوازی، «تازه» گفته می شود. هنگامی که باکتری های بی هوازی آن را فراگیرند، لجن در زمانی کوتاه می گندد و تا پیش از این رویداد باید آن را از استخر ته نشینی خارج کرد.
حذف ذرات قابل ته نشینی، چربی و روغن های موجود در فاضلاب رستوران ها و سالن های غذاخوری جهت جلوگیری از پر شدن سریع چاه جذبی و گرفتگی لوله ها به سبب تجمع چربی و ذرات درشت قابل ته نشین از مزایای استفاده از این نوع سپتیک تانک ها است.
از واژه های مترادف لجن، می توان به خاکروبه و رشت اشاره کرد. [ ۱] یا آنچه که از جایی فرو می ریزد[ ۲]