لتو

لتو یا لیتو ( به انگلیسی: Leto ) ، در اساطیر یونان دختر تیتان، فوبه و کئوس و نام او به معنی پنهان یا درخشان است، که قبلاً برای الههٔ ماه، سلنه آمده است.
هرا به خاطر اینکه همسرش زئوس عاشق لتو شده بود به او حسودی می کرد. به هنگام وضع حمل، به دستور هرا هیچ زمینی او را نپذیرفت. سرانجام زئوس جزیره ای را به کف دریا زنجیر کرد که دیگر به عنوان خشکی تلقی نشود و او دو طفل خود، آپولون و آرتمیس را به دنیا بیاورد.
لتو در سراسر یونان، اما بیش از همه در لیکیه، جنوب غربی آسیای صغیر پرستش می شد. در دلوس و آتن، معبدهایی وجود دارند که به او اختصاص داده شده اند. اگرچه در سرزمین های بیشماری او با وابستگی که به فرزندانش، آپولو و آرتمیس داشت پرستیده می شد. در مصر معبدی برای لتو وجود دارد با نام Wadjet واقع در بوتو، که هرودوت آن را بدین گونه توصیف می کند، آن به جزیره ای شناور متصل است.
در اساطیر روم معادل نام لتو، لاتونا لاتین شدهٔ نام او است.
لتو در اسطوره های باستانی یونان نماد مادری بود. او نیز مانند هر مادری برای به دنیا آوردن فرزندانش و سپس محافظت و تربیت صحیح آنها رنج های زیادی کشید. لتو به خاطر رابطه اش با زئوس دچار بدبختی های زیادی شد که باعث حسادت هرا شد و لتو را نفرین کرد که برای تحویل فرزندانش مکان ثابتی روی زمین پیدا نکند. به این ترتیب دلوس پدیدار شد که اعتقاد بر این بود که جزیره ای شناور است. لتو در آنجا آرتمیس و آپولون را به دنیا آورد و از آن زمان دلوس به مکان مقدس خدای آپولو تبدیل شد. [ ۱]

لِتو (Leto)
(در اساطیر روم: لاتونا) در اساطیر یونان، از تیتانهای مؤنث. پدر و مادرش، کویوس و فوئبه، هر دو تیتان بودند. از زئوس صاحب دو فرزند با نام های آپولون و آرتمیس شد؛ او آنان را در جزیرۀ دلوس واقع در دریای اژه به دنیا آورد. دلوس بعدها پرستشگاه آپولون و آرتمیس شد.