لبیج. [ ل َ ] ( ع اِ ) برک لبیج ، شتران شبانگاه بخوابگاه فروآینده خوابنده پیرامون سرایها. یا شتران قوم مقیم و فروخوابنده پیرامون خانها. ( منتهی الارب ).
