( لبنیة ) لبنیة. [ ل َ ب َ نی ی َ ] ( ع ص نسبی ) تأنیث لبنی. منسوب به لبن. شیری. ج ، لبنیات. - بثور لبنیه ؛ نوعی از بثره بر ظاهر تن آدمی.
فرهنگ فارسی
۱- ( صفت ) مونث لبنی شیری جمع : لبنیات . ۲- ( اسم ) خوراکی است مرکب از گوشت و نمک که در آب پزند و در آن پیاز و تره و بادنجان که آنرا صلیب وار بریده باشند ریزند ونیز در آن گشنیز خشک و زیر. کوبیده و مصطکی و چوبهای دارچینی و نعنا داخل کنند و جوش دهند و آنگاه شیری که در آن سیر کوبیده ریخته باشند وارد کنند و در بالای دیگ نعنای خشک پاشند و اطراف دیگ را با پارچه ای نظیف بپوشانند و ساعتی روی آتش نهند و آنگاه بردارند . بثور لبینه . قسمی دانه و جوش که روی پوست ظاهر شود .
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] ریشه کلمه: بنو (۱۶۴ بار) ل (۳۸۴۲ بار) ه (۳۵۷۶ بار)
