( لباقة ) لباقة. [ ل َ ق َ ] ( ع مص ) زیرک و ترزفان شدن. ( تاج المصادر ). حذاقت. زیرک و ماهر و چرب زبان گردیدن. ( منتهی الارب ) : حال ذلاقت و لباقة و ظرافت و لطافت او بر رأی سلطان عرض کردند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 435 ). || ( اِمص ) زیبایی در شمایل.
