لَبّافی نژاد، مرتضی (شاهرود ۱۳۲۳ـ۱۳۵۴ش)
لَبّافی نژاد، مرتضی
از اعضای برجستۀ سازمان مجاهدین خلق ایران. پدرش کارمند راه آهن بود. وی که از استعداد قابل توجهی برخوردار بود، پس از تحصیلات ابتدایی در دبیرستان البرز تهران پذیرفته شد. فعالیت های سیاسی خود را از همان اوان جوانی آغاز کرد و به جلسات تفسیر قرآن و آموزش معارف دینی راه یافت. پس از قبولی در رشتۀ پزشکی، در ۱۳۴۹ش فارغ التحصیل شد و به سربازی اعزام شد. پس از آن به حج رفت و به استخدام سازمان تأمین اجتماعی درآمد و در قزوین مشغول کار شد. لبافی نژاد در شهریور ۱۳۵۱ش با پروین سلیمی ازدواج کرد. وی که یک سال قبل با مجاهدین خلق آشنا شده بود در تیم پزشکی آنان عضو شده بود. وی به رغم مارکسیست شدن سازمان در ۱۳۵۴ش، بر اعتقادات دینی خود پایدار ماند و با اعترافات وحید افراخته، یکی از سران سازمان در روز ۱۱ مرداد ۱۳۵۴ش در تبریز دستگیر و به تهران منتقل شد. در تهران کوشید فرار کند ولی با شلیک گلولۀ مأموران مجروح و مجدداً دستگیر شد. همسرش نیز دستگیر و به دو سال زندان محکوم گردید. مرتضی لبافی نژاد در بازداشتگاه های ساواک به شدت شکنجه شد و به مدت شش ماه در سلول های انفرادی نگهداری می شد. وی پس از محاکمه، در روز ۴ بهمن ماه ۱۳۵۴ش اعدام شد.
لَبّافی نژاد، مرتضی
از اعضای برجستۀ سازمان مجاهدین خلق ایران. پدرش کارمند راه آهن بود. وی که از استعداد قابل توجهی برخوردار بود، پس از تحصیلات ابتدایی در دبیرستان البرز تهران پذیرفته شد. فعالیت های سیاسی خود را از همان اوان جوانی آغاز کرد و به جلسات تفسیر قرآن و آموزش معارف دینی راه یافت. پس از قبولی در رشتۀ پزشکی، در ۱۳۴۹ش فارغ التحصیل شد و به سربازی اعزام شد. پس از آن به حج رفت و به استخدام سازمان تأمین اجتماعی درآمد و در قزوین مشغول کار شد. لبافی نژاد در شهریور ۱۳۵۱ش با پروین سلیمی ازدواج کرد. وی که یک سال قبل با مجاهدین خلق آشنا شده بود در تیم پزشکی آنان عضو شده بود. وی به رغم مارکسیست شدن سازمان در ۱۳۵۴ش، بر اعتقادات دینی خود پایدار ماند و با اعترافات وحید افراخته، یکی از سران سازمان در روز ۱۱ مرداد ۱۳۵۴ش در تبریز دستگیر و به تهران منتقل شد. در تهران کوشید فرار کند ولی با شلیک گلولۀ مأموران مجروح و مجدداً دستگیر شد. همسرش نیز دستگیر و به دو سال زندان محکوم گردید. مرتضی لبافی نژاد در بازداشتگاه های ساواک به شدت شکنجه شد و به مدت شش ماه در سلول های انفرادی نگهداری می شد. وی پس از محاکمه، در روز ۴ بهمن ماه ۱۳۵۴ش اعدام شد.