«لباست را بپوش» ( ایتالیایی: Vesti la giubba؛ ) که با نامِ «در لباس دلقک» ( انگلیسی: On With the Motley ) هم شناخته می شود، یک آریای تنور مشهور از اپرای پالیاچی اثر روجرو لئونکاوالو است که نخستین بار در سال ۱۸۹۲ میلادی اجرا شد. این آریا در پایان پردهٔ اول اپرا اجرا می شود، جایی که «کانیو»، پی به خیانت همسرش می برد، اما مجبور است آماده شده و در نقشِ «پالیاچو»ی دلقک به روی صحنه برود، چرا که نمایش، علی رغم تمامی مشکلات و سختی ها، باید ادامه یابد.
این آریا را یکی از احساس انگیزترین رپرتوارهای اپرایی دوران می دانند. رنج «کانیو» در این آریا به تصویر کشیده می شود و مثال خوبی برای مفهوم «دلقک غمناک» است که ظاهرش خندان است، اما در درونش غوغایی برپاست. این باور، امروزه همچنان پابرجاست و آنرا به صورت اشکی در گوشهٔ چشم دلقکِ خندان نمایش می دهند که بر روی گونه هایش می لغزد.
اجراهای انریکو کاروسو از این آریا در سال های ۱۹۰۲، ۱۹۰۴ و ۱۹۰۷ میلادی، یکی از پرفروش ترین گرامافون های ۷۸ دور عصر بود که بالغ بر ۱ میلیون نسخه فروش داشت. [ ۱] [ ۲]
از این آریا در فرهنگ عامه استفاده فراوانی شده و در بسیاری از تصاویر، اشارات و نقیضه ها به کار رفته است.
Recitar! Mentre preso dal delirio, non so più quel che dico, e quel che faccio! Eppur è d'uopo, sforzati! Bah! Sei tu forse un uom? Tu se' Pagliaccio! Vesti la giubba e la faccia infarina. La gente paga, e rider vuole qua. E se Arlecchin t'invola Colombina, ridi, Pagliaccio, e ognun applaudirà! Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto in una smorfia il singhiozzo e 'l dolor, Ah! Ridi, Pagliaccio, sul tuo amore infranto! Ridi del duol, che t'avvelena il cor![ ۳]
بازی کن! در میان آشفتگی فکری، دیگر نمی دانم چه می گویم، یا چه می کنم! با این حال، این کار ضروری است. خودت را مجبور کن! به! آیا حتی انسان هستی؟ تو یک دلقکی! لباست را بپوش و پودر گریم را بر چهره ات بزن. مردم پول می دهند، و می خواهند که در اینجا خوش باشند. و حتی اگر رنگی پوش، کبوترک تو را می دزدد، لبخند بزن، دلقک، و همگی آنان تشویقت خواهند کرد! آشفتگی ها و اشک هایت را به شوخی و لطیفه مبدل کن، و رنج و هق هق گریه ات را به پوزخند و تمسخر، آه! بخند، دلقک، به عشق شکست خورده ات! بخند به اندوهی که قلبت رو شرنگ زده!
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین آریا را یکی از احساس انگیزترین رپرتوارهای اپرایی دوران می دانند. رنج «کانیو» در این آریا به تصویر کشیده می شود و مثال خوبی برای مفهوم «دلقک غمناک» است که ظاهرش خندان است، اما در درونش غوغایی برپاست. این باور، امروزه همچنان پابرجاست و آنرا به صورت اشکی در گوشهٔ چشم دلقکِ خندان نمایش می دهند که بر روی گونه هایش می لغزد.
اجراهای انریکو کاروسو از این آریا در سال های ۱۹۰۲، ۱۹۰۴ و ۱۹۰۷ میلادی، یکی از پرفروش ترین گرامافون های ۷۸ دور عصر بود که بالغ بر ۱ میلیون نسخه فروش داشت. [ ۱] [ ۲]
از این آریا در فرهنگ عامه استفاده فراوانی شده و در بسیاری از تصاویر، اشارات و نقیضه ها به کار رفته است.
Recitar! Mentre preso dal delirio, non so più quel che dico, e quel che faccio! Eppur è d'uopo, sforzati! Bah! Sei tu forse un uom? Tu se' Pagliaccio! Vesti la giubba e la faccia infarina. La gente paga, e rider vuole qua. E se Arlecchin t'invola Colombina, ridi, Pagliaccio, e ognun applaudirà! Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto in una smorfia il singhiozzo e 'l dolor, Ah! Ridi, Pagliaccio, sul tuo amore infranto! Ridi del duol, che t'avvelena il cor![ ۳]
بازی کن! در میان آشفتگی فکری، دیگر نمی دانم چه می گویم، یا چه می کنم! با این حال، این کار ضروری است. خودت را مجبور کن! به! آیا حتی انسان هستی؟ تو یک دلقکی! لباست را بپوش و پودر گریم را بر چهره ات بزن. مردم پول می دهند، و می خواهند که در اینجا خوش باشند. و حتی اگر رنگی پوش، کبوترک تو را می دزدد، لبخند بزن، دلقک، و همگی آنان تشویقت خواهند کرد! آشفتگی ها و اشک هایت را به شوخی و لطیفه مبدل کن، و رنج و هق هق گریه ات را به پوزخند و تمسخر، آه! بخند، دلقک، به عشق شکست خورده ات! بخند به اندوهی که قلبت رو شرنگ زده!
wiki: لباست را بپوش