لباس های گذشته یک کلمه ای عمومی برای لباس هایی می باشد که از دوره های سابق زندگی می گیرد. این عبارت همچنین در رابطه با یک فروشگاه خرده فروشی استفاده می گردد، به نام مثال در فروشگاه لباس های قدیمی. امروزه لباس های گذشته مانند انتخاب لوازم جانبی، تلفیق لباس های پیشین با لباس های نوین و همچنین تشکیل کلکسیونی از سبک ها و دوره های گوناگون می باشد. لباس های قدیمی معمولاً با قیمت های پایین برای برندهای معروف به فروش می رسند. از زمان جنگ جهانی اول به عنوان ایده استفاده مجدد از لباس به دلیل کمبود پارچه، بخشی از جهان بوده است. [ ۱]
لباس هاپیشین را می توان در شهرها در لوکس فروشی های محلی یا خیریه های بومی یا در اینترنت ( مثل ای بی و اتسی ) پیدا نمود. لباس های قدیمی به عنوان لباس های قدیمی نیز شناخته می شوند.
«وینتیج» یک واژه گفت و گویی می باشد که غالباً برای اشاره به کل سبک های گذشته لباس استفاده می گردید. یک استاندارد مردمی پذیرفته شده صنعتی این می باشد که نمونه های ساخته شده بین ۳۰سال پیش تا ۱۰۰ سال قبل در صورتی که به وضوح سبک ها و روندهای دوره ای را که نشان می دهند پدیدار نمایند، «وینتیج» در نظر گرفته می شوند.
نمونه های ۱۰۰ساله یا بیشتر عتیقه محسوب می گردند.
یکپارچه سازی با سیستم عامل، کوتاه شده کلمه گذشته نگر، یا «سبک وینتیج»، غالباً به لباس هایی انتساب می شود که از سبک دوره های پیشین تقلید می نمایند. تولید مثل یا بازسازی لباس کپی نوینی از یک لباس گذشته می باشد.
لباس هایی که به تازگی تولید می گردند، غالباً مد مدرن یامد امروزین نامیده می شوند.
استوک به کالایی انتساب می گردد که از فروش خارج شده و بدون فروخته شدن به مشتری انبار شده است. دلیل این کار این می باشد که این مورد دیگر در مد نمی باشد یا از رسته خارج یا ورافتاده شده است. چنین کالایی ممکن است بار دیگر مورد نظر باشد و در چنین محلی می تواند به فروش بازگردد. بازگشت به فروش کالاهای مد آن را به لباس های قدیمی تبدیل می کند. با این حال، استفاده مجدد از سهام مرده در محصولات نوین یکی از راه های بهبود پایداری در صنعت مد است.
در ایالات متحده، به دلیل تغییر در اندازه لباس، اندازه های پیشین بیشتر کوچکتر از اندازه های نوینی مربوطه است. همانند، لباسی از دهه ۱۹۷۰با برچسب متوسط ( ام ) ممکن است از دیدگاه اندازه شبیه به یک بسیار کوچک ( ایکس اس ) ۲۰۱۰باشد. الگوهای خیاطی گذشته گزینه ای برای شخص هایی می باشند که می خواهند یک لباس تاریخی دقیق داشته باشند اما نمی توانند لباسی در اندازه خود پیدا کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلباس هاپیشین را می توان در شهرها در لوکس فروشی های محلی یا خیریه های بومی یا در اینترنت ( مثل ای بی و اتسی ) پیدا نمود. لباس های قدیمی به عنوان لباس های قدیمی نیز شناخته می شوند.
«وینتیج» یک واژه گفت و گویی می باشد که غالباً برای اشاره به کل سبک های گذشته لباس استفاده می گردید. یک استاندارد مردمی پذیرفته شده صنعتی این می باشد که نمونه های ساخته شده بین ۳۰سال پیش تا ۱۰۰ سال قبل در صورتی که به وضوح سبک ها و روندهای دوره ای را که نشان می دهند پدیدار نمایند، «وینتیج» در نظر گرفته می شوند.
نمونه های ۱۰۰ساله یا بیشتر عتیقه محسوب می گردند.
یکپارچه سازی با سیستم عامل، کوتاه شده کلمه گذشته نگر، یا «سبک وینتیج»، غالباً به لباس هایی انتساب می شود که از سبک دوره های پیشین تقلید می نمایند. تولید مثل یا بازسازی لباس کپی نوینی از یک لباس گذشته می باشد.
لباس هایی که به تازگی تولید می گردند، غالباً مد مدرن یامد امروزین نامیده می شوند.
استوک به کالایی انتساب می گردد که از فروش خارج شده و بدون فروخته شدن به مشتری انبار شده است. دلیل این کار این می باشد که این مورد دیگر در مد نمی باشد یا از رسته خارج یا ورافتاده شده است. چنین کالایی ممکن است بار دیگر مورد نظر باشد و در چنین محلی می تواند به فروش بازگردد. بازگشت به فروش کالاهای مد آن را به لباس های قدیمی تبدیل می کند. با این حال، استفاده مجدد از سهام مرده در محصولات نوین یکی از راه های بهبود پایداری در صنعت مد است.
در ایالات متحده، به دلیل تغییر در اندازه لباس، اندازه های پیشین بیشتر کوچکتر از اندازه های نوینی مربوطه است. همانند، لباسی از دهه ۱۹۷۰با برچسب متوسط ( ام ) ممکن است از دیدگاه اندازه شبیه به یک بسیار کوچک ( ایکس اس ) ۲۰۱۰باشد. الگوهای خیاطی گذشته گزینه ای برای شخص هایی می باشند که می خواهند یک لباس تاریخی دقیق داشته باشند اما نمی توانند لباسی در اندازه خود پیدا کنند.
wiki: لباس های قدیمی