لباس زیر خوراکی یک محصول شیرینی و آب نباتی است که می تواند به عنوان لباس زیر پوشیده شود و قابل خوردن است.
این محصول توسط دیوید ساندرسون و لی بردی[ ۱] در سال ۱۹۷۵ اختراع، و تحت نام تجاری «کندی پنتس، لباس زیر ۱۰۰٪ خوراکی» توسط شرکت تازه تأسیس آنها روانه بازار شد. در ابتدا اداره ثبت اختراع و نشان تجاری ایالات متحده آمریکا درخواست آنها برای ثبت اختراع را رد کرد؛ بر این اساس که «ایده آبنبات و لباس زیر ناسازگار است». اما بعداً این درخواست ثبت را پذیرفت و در عرض چند هفته، صدها هزار دست از این محصول توسط کارخانه شرکت در شهر شیکاگو، تولید و توزیع شد.
«کندی پنتس» تحت عنوان لباس زیر در لباس فروشی ها، فروشگاه های بزرگ، مغازه های موتورسیکلت، آب نبات فروشی ها و مراکز خرید تجملی، به فروش گذاشته شده و نوعی شیطنت جنسی معصومانه در نظر گرفته شد. این محصول به سرعت مورد توجه مطبوعات قرار گرفت و پوشش خبری گسترده آن را در کانون توجه ملی و جهانی قرار داد. [ ۲] این محصول همچنان از طریق سکس شاپ ها ( فروشگاه وسایل جنسی ) به فروش می رسد.
کندی پنتس در دو دعوی قضایی جداگانه برای احقاق متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا در دادگاه عالی حضور پیدا کرد. بار اول، مجله پورنوگرافی اسکرو به عنوان خوانده ( مدعی علیه ) در دفاعیات خود از کندی پنتس در جهت تلاش برای نمایش نشریات خود در دکه های روزنامه فروشی استفاده کرد. بار دوم دادستان مدعی العموم، از کندی پنتس در تلاش برای توقیف یک برنامه تلویزیونی طنز نیمه شب بزرگسالان استفاده کرد. [ ۳]
یرژی کوشینسکی، داستان نویس لهستانی - آمریکایی، در رمان خود به نام «پین بال» از لباس زیر خوراکی به عنوان «جوهره آزادی آمریکایی» یاد کرد.
در سال ۱۹۸۹، لباس زیر خوراکی توسط مجله پیپل به عنوان یکی از ۴۳۴ نام و رویدادی که فرهنگ عامه و همگانی را تعریف می کنند، فهرست شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین محصول توسط دیوید ساندرسون و لی بردی[ ۱] در سال ۱۹۷۵ اختراع، و تحت نام تجاری «کندی پنتس، لباس زیر ۱۰۰٪ خوراکی» توسط شرکت تازه تأسیس آنها روانه بازار شد. در ابتدا اداره ثبت اختراع و نشان تجاری ایالات متحده آمریکا درخواست آنها برای ثبت اختراع را رد کرد؛ بر این اساس که «ایده آبنبات و لباس زیر ناسازگار است». اما بعداً این درخواست ثبت را پذیرفت و در عرض چند هفته، صدها هزار دست از این محصول توسط کارخانه شرکت در شهر شیکاگو، تولید و توزیع شد.
«کندی پنتس» تحت عنوان لباس زیر در لباس فروشی ها، فروشگاه های بزرگ، مغازه های موتورسیکلت، آب نبات فروشی ها و مراکز خرید تجملی، به فروش گذاشته شده و نوعی شیطنت جنسی معصومانه در نظر گرفته شد. این محصول به سرعت مورد توجه مطبوعات قرار گرفت و پوشش خبری گسترده آن را در کانون توجه ملی و جهانی قرار داد. [ ۲] این محصول همچنان از طریق سکس شاپ ها ( فروشگاه وسایل جنسی ) به فروش می رسد.
کندی پنتس در دو دعوی قضایی جداگانه برای احقاق متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا در دادگاه عالی حضور پیدا کرد. بار اول، مجله پورنوگرافی اسکرو به عنوان خوانده ( مدعی علیه ) در دفاعیات خود از کندی پنتس در جهت تلاش برای نمایش نشریات خود در دکه های روزنامه فروشی استفاده کرد. بار دوم دادستان مدعی العموم، از کندی پنتس در تلاش برای توقیف یک برنامه تلویزیونی طنز نیمه شب بزرگسالان استفاده کرد. [ ۳]
یرژی کوشینسکی، داستان نویس لهستانی - آمریکایی، در رمان خود به نام «پین بال» از لباس زیر خوراکی به عنوان «جوهره آزادی آمریکایی» یاد کرد.
در سال ۱۹۸۹، لباس زیر خوراکی توسط مجله پیپل به عنوان یکی از ۴۳۴ نام و رویدادی که فرهنگ عامه و همگانی را تعریف می کنند، فهرست شد.
wiki: لباس زیر خوراکی